تعیین شاخص‌های تنش خشکی دو رقم کنجد محلی بهبهان و دشتستان2

Abstract

به­منظور بررسی شاخص­های تنش­خشکی در روش آبیاری قطره­ای نواری بر عملکرد و اجزای عملکرد دانه، عملکرد روغن، درصد روغن دانه و کارایی مصرف آب، آزمایشی در سال زراعی 98-1397 در ایستگاه تحقیقات کشاورزی بهبهان اجرا گردید. آزمایش به صورت کرت‌های یک‌بار خرد شده در قالب طرح پایه بلوک­های کامل تصادفی با سه تکرار اجرا شد. فاکتور اصلی شامل مقدار آب در آبیاری قطره­ای نواری در پنج سطح شامل چهار سطح 40، 60، 80 و 100 درصد نیازآبی از شروع مرحله گلدهی در آبیاری قطره­ای و یک سطح آبیاری سطحی (جویچه­ای) به­عنوان تیمار شاهد و فاکتور فرعی شامل رقم در دو سطح شامل ارقام محلی بهبهان و دشتستان2 بود. مقایسه میانگین اثرات متقابل آبیاری و رقم نشان داد که بالاترین کارایی مصرف آب مربوط به رقم محلی بهبهان در تیمار 100 درصد نیاز آّبـی با مقادیر معادل 222/0 کیلوگرم دانه کنجد بر مترمکعب آب بود. به­دلیل بیش­تر بودن مقادیر شاخص­های SSI و TOL در رقم محلی بهبهان نسبت به رقم دشتستان2 می­توان رقم محلی بهبهان را از نظر تنش­خشکی به عنوان تیمار برتر معرفی نمود. نتایج ضریب همبستگی پیرسون نشان داد وجود همبستگی مثبت و معنی­دار تعداد دانه در کپسول، کپسول در بوته و وزن هزاردانه به­عنوان اجزای عملکرد با عملکرد نشان داد که با افزایش اجزای عملکرد در نهایت عملکرد دانه افزایش یافت. میزان شاخص­های SSI و TOL با افزایش سطح تنش­خشکی (از 100 درصد به 40 درصد نیاز آبی) افزایش پیدا کرد در حالی­که مقادیر شاخص­های STI، MP، GMP، HM، YI و YSI با افزایش سطح تنش کاهش یافتند.

Keywords

• وزن هزار دانه
• کارایی مصرف آب
• تبخیر و تعرق