بررسی بقای بیماران مبتلا به متاستاز مغزی در سبزوار در مقطع زمانی 99-1395

Abstract

زمینه و هدف: در این مطالعه، اطلاعات بقای بیماران مبتلا به متاستازهای مغزی (BM) در سبزوار بررسی شد.مواد و روش­ها: در این مطالعه مقطعی گذشته‌نگر در سبزوار، بیماران مبتلا به BM بررسی شدند. بیماران از نظر ویژگی‌های بالینی و پاتولوژیک تومور اولیه، درمان و در نهایت میزان بقای کلی (OS) و بقای بعد از تشخیص متاستاز مغزی بررسی شد. داده‌ها وارد نرم‌افزار SPSS نسخه 26 شد و در سطح معنی‌داری 0/05>P تجزیه و تحلیل شد.یافته ها: هشتادوچهار بیمار (33/ 58) درصد زن، میانه سنی 57 [83-25]وارد مطالعه شدند. شا یعترین سرطانهای اولیه ریه (غیر سلولهای کوچک)، (38/1 درصد) و پستان (34/52 درصد)بود. وجود BM در هنگام تشخیص تومور اولیه در 29 بیمار (34/5) گزارش شد. 9 /61 دارای ،97/6 درصد علامت دار، 80 درصد متاستاز خا رج جمجمه (ECM )داشتند. سردرد (22/6 درصد) و نقص نورولوژیک کانونی (21/4 درصد) شایعترین علائم گزارش شده بودند. درمانهای اولیه BM عبارت بودند از: جراحی 6/1 درصد، رادیوتراپی تمام مغز (WBRT )87/8 درصد، درمانهای سیستمیک 6/1 درصد میانه OS پس از تشخیص BM در کل جامعه 5 ماه بود (جراحی: 11،سیستمیک: 3 ،WBRT: 5). در ب یماران تحت درمان با WBRT، تعداد متاستاز بیشتر از 5 عدد در 64/8 درصد بیماران، وجود متاستاز خارج مغزی در 83/3 درصد بیماران و سن بیشتر از 70 سال در 16/9 درصد بیماران گزارش شد.نتیجه‌گیری: بقای بیماران مبتلا به BM بسیار ضعیف است. WBRT گزینه اصلی درمانی در بیماران می­باشد. بیمارانی که می­توانند جراحی را تحمل کنند ممکن است بیشتر زنده بمانند.

Keywords

• متاستاز مغزی
• میزان بقا
• رادیوتراپی تمام مغز