Johannes Volkelt a problem metafizyki

Abstract

Przedmiotem artykułu jest przedstawienie i ocena neokantowskiej koncepcji metafizyki Johannesa Volkelta w kontekście jej postneokantowskiego ujęcia dokonanego przez Martina Heideggera. Pragnę wykazać, że dokonane przez Heideggera ujęcie Kantowskiej krytyki czystego rozumu (filozofii transcendentalnej) jako projektu ugruntowania metafizyki nie jest nowe i miało swoich znaczących prekursorów właśnie w neokantyzmie metafizycznym. W nurcie neokantyzmu została podjęta kwestia wewnętrznej możliwości metafizyki nie tylko w zakresie metaphysica specialis, lecz również ontologii, czyli metaphysica generalis.