مجله دانشگاه علوم پزشکی سبزوار (May 2019)
بررسی عوامل بالینی مرتبط با تأخیر در درمان اولین علائم روان‌پریشی بیماران مراجعه کننده به بیمارستان فارابی کرمانشاه
Abstract
زمینه و هدف: تأخیر در درمان علایم روان‌پریشی با افزایش زمان رسیدن به بهبودی، کاهش پاسخ‌دهی به درمان و در نهایت با عود بیشتر اختلال روان‌پریشی همراه است. هدف از این مطالعه تعیین عوامل بالینی مرتبط با تأخیر در درمان اولین علائم روان‌پریشی بیماران مراجعه کننده به بیمارستان فارابی کرمانشاه بود. مواد و روش‌ها: مطالعه حاضر توصیفی از نوع زمینه‌یابی مقطعی بر روی 94 بیمار شامل 51 مرد و 43 زن با حمله اول روان‌پریشی با استفاده از روش نمونه‌گیری در دسترس صورت گرفت. سپس براساس مصاحبه بالینی برگرفته از چک لیست بالینی تائید شده توسط متخصصین و صاحب‌نظران روان‌پزشکی و روانشناسی تکمیل و داده‌ها از آن استخراج شد و سپس از شاخص‌های آمار توصیفی شامل فراوانی، درصد، میانگین، انحراف معیار، میانه و آزمون t در نرم‌افزار SPSS نسخه 24 جهت خلاصه سازی و تحلیل داده‌ها استفاده گردید.یافته‌ها: میانگین مدت زمان تأخیر در درمان اولین علایم روان‌پریشی 6/65±5/48 هفته بود. بین متغیر سابقه‌ی مصرف مواد در مراجعین (001/0=P)، سابقه‌ی اختلال اضطرابی (003/0=P)، وجود علایم منفی (001/0=P)، گفتار آشفته (001/0=P)، رفتار آشفته (001/0=P)، با میانگین مدت زمان تأخیر در درمان اولین علایم روان پریشی ارتباط معنی‌داری وجود داشت. نتیجه‌گیری: عوامل بالینی مرتبط با تأخیر در درمان اولین علایم روان پریشی به عنوان عوامل مهم و تأثیرگذار بر سطح ارتقا سلامت روانی و بهبود کامل افراد مطرح است و شناسایی این عوامل به همراه برنامه‌ریزی مناسب و انجام مداخلات مبتنی بر ارائه خدمات درمانی می‌تواند منجر به ارتقای سلامت روان‌شناختی بیماران شود.
