Funkcja integracyjna pieśni a tożsamość osobowa i społeczna

Abstract

Tożsamość jest problemem, który szczególnie interesuje badaczy w kontekście zmian zachodzących w ostatnim stuleciu. Obecnie na temat tożsamości toczą się dyskusje na gruncie różnych nauk w obliczu procesów jednoczącej się Europy. Problem ten można określić jako wyzwanie nie tylko dla edukacji XXI wieku, ale dla całego życia społeczno-gospodarczego zarówno jednostki, jak i narodów. Niniejszy artykuł jest komunikatem z badań przeprowadzonych na materiale tekstowym polskich pieśni religijnych oraz wywiadach nieskategoryzowanych z uczestnikami koncertów muzyki religijnej, zarówno twórcami pieśni, wykonawcami, jak i słuchaczami. Autorka przede wszystkim chce wskazać na funkcję integracyjną pieśni oraz śpiewu, a tym samym na idące za tym poczucie tożsamości osobowej i społecznej członków danej grupy słuchającej lub wykonującej utwory. Należy zwrócić uwagę, iż integracja odnosi się w tym miejscu do grupy złożonej z różnych osób, w której jednym ze środków integrujących jest śpiew. Pieśń w tym wypadku jawi się jako nośnik pewnych wartości uznawanych i urzeczywistnianych przez grupę osób. W drugiej części artykułu autorka określiła funkcję religijno-formacyjną pieśni, która to funkcja z jednej strony odnosi się do wychowania, a z drugiej wiąże się z procesem tożsamości u człowieka