پژوهشنامه علم سنجی (Sep 2019)
رابطه بین همنویسندگی و کیفیت مقالات: رهیافتی از مقالات منتشرشده در حوزه علم اطلاعات و دانششناسی از سال 1388 تا 1394
Abstract
هدف: هدف پژوهش حاضر، بررسی تأثیر همنویسندگی بر کیفیت پژوهش در مقالات رشته علم اطلاعات و دانششناسی در بازه زمانی 1388 تا 1394 میباشد. روششناسی: این پژوهش از نظر هدف، کاربردی و از نظر شیوۀ اجرا پیمایشی است. برای گردآوری دادهها از چکلیست محققساخته استفاده شد. جامعه آماری این پژوهش 640 عنوان مقاله بوده که از سال 1388 تا 1394 در مجلات رشته علم اطلاعات و دانششناسی منتشر شدهاند. مجلات تحقیقات کتابداری و اطلاعرسانی دانشگاهی، فصلنامه مدیریت و پردازش اطلاعات، مطالعات کتابداری و اطلاعرسانی آستان قدس رضوی انتخاب شدند. با استفاده از نمونهگیری تصادفی ساده از بین مقالات مورد نظر، 150 عنوان مقاله بهعنوان نمونه انتخاب شد و کیفیت هریک مورد بررسی قرار گرفت و دادههای مربوط به کیفیت عنوان، چکیده، مقدمه، پیشینه، یافتهها و نتیجهگیری بهواسطه آمار توصیفی، استنباطی (همبستگی پیرسون) و نرمافزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافتهها: یافتههای پژوهش نشان دادند که بیشترین سهم همنویسندگی در مقالات منتشرشده طی سالهای 1388 تا 1394 در مجلات مورد نظر، از نوع دونویسندگی با 39 درصد، بیشترین منابع بهکاررفته در این مقالات از نوع فارسی با 1/50 درصد بود. همچنین، میزان همبستگی بین همنویسندگی از نوع دو الی سهنویسندگی و چهار الی پنجنویسندگی و کیفیت بخشهای مقاله تنها در بخش پیشینهها با 20/0 درصد و نتیجهگیری با 18/0 بود که این میزان همبستگی ضعیف تلقی میشود. در بخشهای عنوان، چکیده، مقدمه و یافتهها همبستگی مشاهده نشد. نتیجهگیری: نتایج حاصل از این پژوهش نشان دادند که کیفیت کلی بخشهای مختلف مقالات مطلوب نیست و تعداد نویسندگان بهعنوان یک مؤلفه در کیفیت مقاله و روند پژوهش تأثیری ندارند
Keywords