ارزیابی صحت تریاژ پرستاران در بخش اورژانس بیمارستان شهید باهنر کرمان: یک مطالعه‌ی مقطعی

Abstract

مقاله پژوهشی مقدمه: تریاژ، فرایند ارزیابی و طبقه‌بندی بیماران به منظور بهبود مدیریت و ارائه‌ی خدمات است. یک سیستم تریاژ خوب باید قادر به شناسایی دقیق بیمارانی باشد که نیاز به مراقبت فوری پزشکی دارند. شاخص شدت اضطرار (Emergency severity index) ESI، در حال حاضر پرکاربردترین روش برای تریاژ و یک سیستم تریاژ معتبر است. هدف از این مطالعه، بررسی توانایی پرستاران بخش اورژانس در تریاژ صحیح بیماران با استفاده از ESI بود. روش‌ها: مطالعه‌ی مقطعی حاضر، بر روی 272 بیمار مراجعه‌کننده به اورژانس بیمارستان شهید باهنر کرمان در تیرماه 1401 می‌باشد. تریاژ بیماران که توسط پرستاران اورژانس انجام شده بود با تریاژ تعیین شده توسط پزشکان مقایسه شد. ضریب کاپا بین دو گروه (پرستاران و پزشکان) برای تعیین توافق، مورد ارزیابی قرار گرفت. یافته‌ها: تریاژ برای 72/1 درصد از 272 بیمار به درستی شناسایی شد، در حالی که 13/6 درصد تریاژ سبک و 14/3 درصد تریاژ سنگین شده بودند. اولویت تنها برای 56/6 درصد بیماران دقیق بود و به 7/1 درصد از بیماران، اولویت کمتری اختصاص داده شده بود. سطح توافق بین دو گروه، که با ضریب کاپا اندازه‌گیری شد برابر با 5/60 درصد بود. نتیجه‌گیری: در این مطالعه توافق تریاژ به دست آمده در حد متوسط بود. با این حال فرایند تریاژ بیشتر از اینکه خطرناک باشد، ناکارآمد بود. برنامه‌های آموزشی طولانی‌مدت برای افزایش دقت تریاژ توصیه می‌شود.

Keywords

• پرستار
• پزشک
• تریاژ
• دقت
• فوریت