گذر از رادیولوژی معمول به رادیولوژی دیجیتال خود ارزیابی سطح آشنایی تکنولوژیست‌های پرتوشناسی بیمارستان‌های آموزشی شهر اهواز با رادیولوژی دیجیتال و سیستم‌های وابسته

Abstract

همان‌گونه که شواهد نشان می‌دهند، مراکز پزشکی در آستانه‌ی تغییر از پرونده‌های کاغذی به پرونده‌های الکترونیکی بیماران هستند، تصویر برداری به شیوه‌ی دیجیتال گونه‌ی جدیدی از تصویر برداری است که اطلاعات آن می‌تواند بخشی از پرونده‌ی الکترونیکی هر بیمار باشد. بنابراین گروه کثیری از شاغلان بخش سلامت، نظیر مدارک پزشکی و تکنولوژیست پرتوشناسی درگیر استفاده از چنین سیستمی خواهند شد. از این میان نقش تکنولوژیست‌های پرتوشناسی که تهیه‌کننده‌ی رادیوگرافی‌ها و ارزیابی‌کننده‌ی کیفی آن‌ها هستند، از بقیه مهم‌تر است. هدف این مطالعه ارزیابی سطح آشنایی تکنولوژیست‌های پرتوشناسی شاغل در بیمارستان‌های آموزشی شهر اهواز با رادیوگرافی دیجیتال و سیستم‌های وابسته نظیر Picture Archiving and Communication System (PACS) است. جمع‌آوری داده‌ها با استفاده از پرسش‌نامه صورت گرفت. در پرسش‌نامه اطلاعات شخصی افراد شرکت‌کننده و نیز چهار سؤال اساسی درباره‌ی رادیوگرافی دیجیتال و سیستم‌های وابسته‌ی مطرح و برای هر سؤال چهار گزینه ارائه شد و از افراد خواسته شد تا بر اساس میزان آگاهی خویش از این سیستم یکی از گزینه را انتخاب نمایند. برای هر یک از پاسخ‌ها نمره‌ای در نظر گرفته شد که پایین‌ترین آن یک و بالاترین آن چهار بود. هشتاد و سه نفر از تکنولوژیست‌های شاغل در پنج بیمارستان آموزشی در این مطالعه شرکت و پرسش‌نامه در نظر گرفته را پر کردند. نتایج این مطالعه‌ی مقطعی نشان داد که افراد مورد ارزیابی اطلاعات ناچیزی در این زمینه دارند (میانگین نمره 92/1 از 4). بنابراین، پیشنهاد می‌شود قبل از هر گونه تغییری در بخش‌های تصویربرداری، آگاهی افراد درگیر با زمینه‌ی مورد نظر مورد ارزیابی، سپس بر اساس نتایج به‌دست آمده یک برنامه جامع آموزش ضمن خدمت تعریف و اجرا گردد. اگرچه، در عین حال برخورد با مشکلات پیش رو به سبب پویایی حرکت در پیشرفت تکنولوژی اجتناب ناپذیر است. این بدین معنی است که آموزش‌های ضمن خدمت همیشه مورد نیاز هستند.

Keywords

• پرونده ی الکترونیکی هیماران
• رادیوگرافی دیجیتال
• سطح آشنایی