Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi (Feb 2010)
Okul Öncesi Eğitim Öğretmenlerinin Empatik Eğilimlerinin Bazı Değişkenler Açısından İncelenmesi
Abstract
Bu araştırmada okul öncesi eğitim kurumlarında görev yapan öğretmenlerin empatik eğilimlerinde; mesleki kıdem, yaş, mezun olduklarıeğitim düzeyi, öğrenci sayıları, medeni durumları, çalıştıklarıkurumları Anaokulu/Ana sınıfı/Kreş , sahip olduklarıçocuk sayıları, mesleği isteyerek seçip seçmemeleri, mesleklerini sevip sevmemeleri, tam günlük/yarım günlük çalışma biçimi değişkenleri yönünden anlamlıbir farklılaşmanın olup olmadığıincelenmiştir. Araştırmanın çalışma evreni; 2006-2007 öğretim yılında Konya İl Millî Eğitim Müdürlüğüne bağlıokul öncesi eğitim kurumlarında çalışan öğretmenler ile SHÇEK’e bağlıKreşve Gündüz Bakım Evlerinde görev yapan tüm öğretmenlerdir. Örneklemi ise; Konya İlinde, Millî Eğitim Müdürlüğüne bağlı175 okul öncesi eğitim kurumlarında görev yapan 342 öğretmen ile Sosyal Hizmetler ve Çocuk Esirgeme Kurumlarına bağlı34 Kreşve Gündüz Bakım Evlerinde görev yapan 79 öğretmen oluşturmuştur. Araştırmada toplam 382 öğretmen örnekleme dâhil edilmiştir. Toplanan 382 anketten, Millî Eğitim Bakanlığına bağlıokullardan gelen 9, SHÇEK’ den gelen 2, olmak üzere toplam 11 adet anket eksik ya da birden fazla işaretleme yapılarak doldurulmasınedeni ile elenmişve bu nedenle çalışma 371 form ile değerlendirilmiştir. Tarama modelinde olan bu araştırmada, bağımlıve bağımsız değişkenler arasında ilişkisel tarama yapılmıştır. Araştırmada okul öncesi öğretmenlerin kişisel bilgilerini içeren “Kişisel Bilgi Formu” ile empatik eğilimlerini ölçmek için Prof. Dr. Üstün DÖKMEN tarafından geliştirilen “Empatik Eğilim Ölçeği” kullanılmıştır. Araştırma sonucunda elde edilen empatik eğilim puanlarında iki değişken arasındaki ilişkiyi test etmek için t testi, ikiden fazla değişken arasındaki ilişkiyi test etmek için de F sınamasıkullanılmıştır. Verilerin analizinde manidarlık seviyesi 0.05 olarak belirlenmiştir. Araştırma sonucunda, öğretmenlerin empatik eğilim düzeylerinin; mesleki kıdem, yaş, eğitim düzeyleri, öğrenci sayıları, medeni durumları, çalıştıklarıkurumları, sahip olduklarıçocuk sayıları, çalışma biçimlerine göre anlamlıbir farklılık göstermediği, buna karşın mesleği isteyerek seçenlerin mesleği istemeyerek seçenlere, mesleği sevenlerin mesleği sevmeyenlere göre empatik eğilim puan ortalamalarının daha yüksek olduğu sonucuna ulaşılmıştır.
