مقایسه‌ی شیوع سرمی توکسوپلاسما گوندی در بیماران مبتلا به دیابت نوع 1 با افراد سالم با استفاده از روش الایزا

Abstract

مقاله کوتاه مقدمه: این پژوهش، تأثیر دیابت نوع 1 بر سطوح آنتی‌بادی در افراد مبتلا به نفروپاتی دیابتی و به دنبال آن خطر افزایش‌یافته ابتلا به توکسوپلاسموز را بررسی کرده است. این مطالعه به مقایسه‌ی تیتر آنتی‌بادی‌های ضد توکسوپلاسما در بیماران مبتلا به دیابت با افراد سالم، با توجه به کاهش عملکرد سیستم ایمنی در این بیماران پرداخت. روش‌ها: این مطالعه بر روی 45 فرد مبتلا به دیابت نوع یک و 45 شرکت‌کننده‌ی سالم (گروه شاهد) در آزمایشگاه‌های دولتی شهر زابل، بین مهرماه 1398 تا دی‌ماه 1399 انجام شد. با استفاده از روش الایزا، آنتی‌بادی‌های IgM و IgG ضد توکسوپلاسما اندازه‌گیری شده است. یافته‌ها: گروه مبتلا به دیابت: 20 نمونه مثبت برای آنتی‌بادی IgG و 5 نمونه مثبت همزمان برای آنتی‌بادی‌های IgG وIgM مثبت نشان داد در گروه شاهد: 20 نمونه مثبت برای آنتی‌بادی IgG؛ تمام نمونه‌های کنترل برای آنتی‌بادی IgM منفی بودند. نتیجه‌گیری: اگرچه ارتباط معنی‌داری بین دیابت نوع 1 و IgG وجود ندارد، اما ارتباط آماری بین IgM و خطر بالاتر عفونت توکسوپلاسموز یافت شد. وجود عوامل مخدوش‌کننده، بررسی بیشتر برای درک کامل ارتباط بین دیابت نوع 1 و توکسوپلاسموز در این حوزه را ضروری می‌کند.

Keywords

• دیابت ملیتوس نوع یک
• توکسوپلاسما
• elisa
• آنتی‌بادی‌ها