بررسی میزان قند خون ناشتا از طریق گلوکز بزاقی در بیماران دیابتی

Abstract

چکیده مقدمه: تشخیص دیابت براساس یافته‏های آزمایشگاهی و علائم و نشانه‏های کلینیکی است. آنالیز قند ناشتا مهمترین روش تعیین بیماران دیابتی است. ولی به دلیل تهاجمی و استرس زا بودن این روش، اخیراً استفاده از گلوکز بزاقی به عنوان روشی ساده و غیرتهاجمی جهت ارزیابی وضعیت قند بیمار مورد توجهمتخصصین قرار گرفته است. هدف از این مطالعه ارزیابی امکان استفاده از گلوکز بزاقی جهت تعیین قند خون ناشتای بیماران دیابتی بود. مواد و روش‏ها: این مطالعه به شکل مقطعی در مورد 150 بیمار دیابتی نوع 2 انجام گرفت. بعد از جمع آوری نمونه های خونی و بزاقی بیماران در حالت ناشتا، قند خون ناشتای بیماران با روش GOD-PAP و گلوکز بزاقی ناشتا با روش گلوکوز اکسیداز/پراکسیداز مورد ارزیابی قرار گرفت. آنالیزهای آماری با استفاده از آزمون‏های ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون انجام شد. یافته‏ها: میانگین گلوکز بزاقی ناشتا و قند خونی ناشتا به ترتیب 10/6 و 61/158 بودند. ضریب همبستگی بین گلوکز بزاقی ناشتا و قند خون ناشتا 593/0 بود. (001/0P

Keywords

• دیابت ملیتوس
• خون
• بزاق
• گلوکز