مجله دانشکده پزشکی اصفهان (Oct 2014)
بررسی تأثیر پیشگیرانهی پاراستامول وریدی بر درد پس از عمل سزارین الکتیو تحت بیهوشی اسپاینال
Abstract
مقدمه: درد یکی از عوامل مهم در عدم پذیرش انجام عمل جراحی از طرف بیماران و شاید مهمترین عامل ترس از جراحی است. این پژوهش به منظور ارزیابی تأثیر پیشگیرانهی پاراستامول وریدی بر درد پس از عمل سزارین الکتیو تحت بیهوشی اسپاینال در سال ۱۳۹۱ در بیمارستان شهید بهشتی اصفهان صورت گرفت. روشها: این مطالعه یک کارآزمایی دو سویه کور بود که جامعهی آماری آن خانمهای باردار شکم اول کاندید جراحی سزارین بودند. نمونهی آماری، ۷۰ نفر شامل دو گروه ۳۵ نفری بودند که در حالت نشسته، در سطح 3L و 4L بیهوش شدند. بیماران گروه مورد g 1 پاراستامول در cc 100 نرمال سالین و بیماران گروه شاهد cc 100 نرمال سالین در دورهی مشابه زمانی ۲۰ دقیقه دریافت کردند و در حین عمل و ریکاوری، هر ۱۵ دقیقه تا یک ساعت و سپس ۲۴ ساعت پس از عمل در بخش، از نظر میانگین مصرف مخدر، بروز استفراغ، درد، فشار خون سیستولی و دیاستولی، ضربان قلب، نمرهی بیحسی (Sedation score) و رضایتمندی، مورد بررسی قرار گرفتند. یافتهها: حین عمل، بروز استفراغ و درد و همچنین میانگین ضربان قلب در زمانهای ۰ و ۵ دقیقه بین دو گروه مورد و شاهد تفاوت معنیداری نداشت؛ اما در زمانهای ۱۵، ۳۰ و ۴۵ دقیقه میانگین ضربان قلب در گروه شاهد به طور معنیداری بیشتر از گروه مورد بود (001/0 > P). در ریکاوری، بر اساس VAS در زمانهای ۰، ۱۵، ۴۵ و ۶۰ دقیقه، میانگین شدت درد در گروه مورد کمتر از گروه شاهد و تفاوت معنیدار بود (001/0 > P). اما در زمان ۳۰ دقیقه تفاوت معنیدار نبود. میزان رضایتمندی در بین بیماران دو گروه مورد و شاهد تفاوت معنیدار نشان نداد. از لحاظ میانگین مصرف مخدر دریافتی در ۲۴ ساعت اول، بین دو گروه مورد و شاهد در ۲، ۴ و ۱۲ ساعت پس از عمل، تفاوت معنیدار مشاهده شد. همچنین در ۲۴ ساعت اول پس از عمل، شدت درد بر اساس VAS در زمانهای بلافاصله پس از ورود به بخش، ۴، ۶ و ۱۸ ساعت پس از عمل بین دو گروه تفاوت معنیدار وجود داشت (001/0 > P). نتیجهگیری: استفاده از پاراستامول وریدی در کاهش درد پس از جراحی سزارین مؤثر است و نیاز به مخدر را کاهش میدهد.