انتخاب ساختار مشبک بهینه در آزمون لهیدگی محوری لوله‌های جدارنازک آلومینیومی با استفاده از تصمیم‌گیری چندمعیاره: روش کوپراس

Abstract

استفاده از طرحهای مشبک در ساخت لوله های جدارنازک استوانه ای فلزی به عنوان یک گزینه مناسب جاذب انرژی بسیار رایج است. در این تحقیق، شش طرح هندسی متفاوت برای بررسی قابلیت جذب انرژی لوله های جدارنازک استوانه ای از جنس آلیاژ آلومینیوم 6061 ارائه شده است. از روش تصمیم گیری چندمعیاره کوپراس برای انتخاب بهترین طرح هندسی استفاده شده است. مقادیر پیک اولیه نیرو، انرژی جذب شده کل و جذب انرژی مخصوص لوله ها به عنوان معیارهای انتخاب بهترین گزینه درنظر گرفته شدند. نتایج به‌دست آمده نشان داد که لوله مشبک با سوراخ های دایروی غیرهم اندازه با چینش یکی درمیان به عنوان بهترین گزینه جذب انرژی با درنظر گرفتن همزمان همه معیارها است. در این طرح هندسی بهینه، چیدمان سوراخهای دایروی به صورت یکی درمیان با 3 ردیف سوراخ، 8 سوراخ در هر ردیف، قطر سوراخ کوچک 5 و قطر بزرگ 6 میلی متر بوده است. مقادیر پیک اولیه نیرو، انرژی جذب شده کل و جذب انرژی مخصوص در این لوله به ترتیب برابر با 04/32 کیلونیوتن، 20/1 کیلوژول و 88/20 کیلوژول بر کیلوگرم به دست آمد.

Keywords

• لوله های مشبک
• جذب انرژی
• بار محوری
• روش کوپراس
• رتبه دهی