Pizhūhish-i Naft (Dec 2020)

بررسی آزمایشگاهی اثر رس کائولینیت بر عملکرد تزریق آب با شوری کم در محیط میکرومدل

  • راضیه کشیری,
  • عظیم کلانتری اصل,
  • رفعت پارسایی,
  • مجتبی قائدی,
  • حجت مهدی یار

DOI
https://doi.org/10.22078/pr.2020.3890.2772
Journal volume & issue
Vol. 30, no. 99-5
pp. 72 – 83

Abstract

Read online

تزریق آب یکی از مهم‌ترین روش‌های ازدیاد برداشت نفت است که در میادین مختلفی در دنیا به‌صورت موفقیت آمیز مورد استفاده قرار گرفته است. تحقیقات جدید نشان داده است که شوری آب ضمن اهمیت آن برای مباحث مربوط به آزادسازی ذرات و آسیب سازند می‌تواند نقش مهمی در افزایش تولید نفت داشته باشد. پژوهش‌های زیادی نشان داده‌اند که وجود رس در سازندهای ماسه‌سنگی می‌تواند در ازدیاد برداشت نفت در اثر تزریق آب با شوری کم نقش به‌سزایی داشته باشد. با این حال، همه محققان نظر واحدی در این زمینه ندارند. همچنین، اکثر مطالعات مرتبط با جدا شدن و مهاجرت ذرات در اثر تزریق آب با شوری کم هم با سیال تک فازی (آب) انجام شده است. بنابراین، در این مطالعه با استفاده از محیط متخلخل دوبعدی (میکرومدل شیشه‌ای)، به بررسی نقش رس کائولینیت بر عملکرد تزریق آب با شوری کم در مقیاس آزمایشگاهی پرداخته شده است. در آزمایش‌های انجام شده از نفت قطبی یکی از میادین جنوب ایران به‌عنوان فاز نفتی و شوری‌های مختلف آب‌نمک سدیم‌کلرید به‌عنوان فاز آبی استفاده شده است. نتایج این مطالعه نشان می‌دهد در هر دو حالت میکرومدل پوشیده با رس و عاری از آن، با کاهش شوری، افزایش برداشت مشاهده می شود. افزایش ضریب بازیافت نهایی مطلق در میکرومدل پوشیده از رس و عاری از رس در اثر تزریق آب با شوری کم، به‌ترتیب 07/3% و 89/1% حجم اولیه نفت می‌باشد. به‌علاوه، مهاجرت ذرات در آزمایش‌های دو فازی و تک فازی در میکرومدل پوشیده با رس در اثر کاهش پیوسته شوری آب تزریقی مشاهده شد.

Keywords