اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر تنظیم شناختی هیجان و اضطراب وجودی بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس

Abstract

مقدمه: بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس با عوامل تنش‌زای متعدد جسمی و روانی مواجه هستند که منجر به کاهش کیفیت زندگی آنان می‌شود. با توجه به ارتباط تنظیم شناختی هیجان و اضطراب وجودی با بیماری‌های سیستم اعصاب مرکزی، یکی از روش‌هایی که می‌تواند به توانبخشی بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس کمک نماید، درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد است. هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر تنظیم شناختی هیجان و اضطراب وجودی بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس بود.روش: طرح تحقیق نیمه‌آزمایشی و از نوع پیش‌آزمون - پس‌آزمون با گروه گواه بود. نمونه پژوهش 26 بیمار مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس شهرستان رشت در سال 1397 بود که به طور در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه گمارده شدند. برای جمع‌آوری داده‌ها از پرسشنامه تنظیم شناختی هیجان (گارنفسکی و همکاران، 2001) و پرسشنامه اضطراب وجودی (گود و گود، 1974) در مراحل قبل و بعد از درمان استفاده شد. گروه آزمایش به مدت 8 جلسه، تحت درمان گروهی مبتنی بر پذیرش و تعهد قرار گرفتند ولی گروه گواه هیچ‌گونه درمانی دریافت نکرد. داده‌های پژوهش با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس تک‌متغیری تحلیل شدند.نتایج:نتایج تحلیل کوواریانس تک‌متغیری نشان داد که درمان گروهی مبتنی بر پذیرش و تعهد بر بهبود تنظیم شناختی هیجان و اضطراب وجودی بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس تأثیر دارد (001/0>p).بحث و نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج این پژوهش، درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد می‌تواند در بهبود نشانه‌های شناختی و هیجانی بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس از کارایی لازم برخوردار باشد.

Keywords

• درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد
• تنظیم هیجان
• اضطراب وجودی
• مولتیپل اسکلروزیس