Epistīmonika Chronika (May 2018)
Παράγοντες που επιδρούν στη γλυκαιμική ρύθμιση ατόμων με σακχαρώδη διαβήτη
Abstract
Εισαγωγή: Όλοι οι μεγάλοι επιστημονικοί οργανισμοί συνιστούν την πολυπαραγοντική προσέγγιση για τη θεραπεία των ασθενών με σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2, που περιλαμβάνει όχι μόνο την επίτευξη γλυκαιμικού ελέγχου αλλά και την επιθετική αντιμετώπιση όλων των παραγόντων καρδιαγγειακού κινδύνου. Η «επανάσταση» στη διαχείριση του σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2 οδήγησε σίγουρα στην ανάγκη καλύτερης θεραπευτικής διαχείρισης του αλλά και στη μείωση της νοσηρότητας και της θνησιμότητας που σχετίζονται με τις διαβητικές επιπλοκές. Σκοπός: Σκοπός της παρούσας μελέτης είναι η εκτίμηση της επίτευξης των θεραπευτικών στόχων που αφορούν τη γλυκαιμική ρύθμιση, την αρτηριακή πίεση και τη δυσλιπιδαιμία σε άτομα με σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2 που προσέρχονται για πρώτη φορά στο διαβητολογικό ιατρείο του νοσοκομείου Σητείας. Μεθοδολογία: Συμπεριελήφθησαν 611 άτομα, γυναίκες (55,3%) με διαβήτη, μέσης ηλικίας 69,2(±12,39) ετών που επισκέφτηκαν για πρώτη φορά το Διαβητολογικό Ιατρείο του ΓΝ-ΚΥ Σητείας, την περίοδο 2011-2016. Σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2 είχαν το 96,7% και διαβήτη τύπου 1 3,3%. Από όλους τους συμμετέχοντες ελήφθη λεπτομερές ιστορικό, συμπεριλαμβανομένων δημογραφικών δεδομένων, και στη συνέχεια υπεβλήθησαν σε πλήρη κλινική εξέταση. Αποτελέσματα: Βάσει των δεδομένων της παρούσας μελέτης, μεγάλο ποσοστό ασθενών που προσέρχονται για πρώτη φορά σε διαβητολογικό ιατρείο της περιφέρειας παραμένει αρρύθμιστο. Oι γυναίκες, τα άτομα με μικρότερη διάρκεια διαβήτη, υψηλή HDL-χοληστερόλη, υψηλά επίπεδα ουρικού οξέος και όσοι θεραπεύονται με αντιδιαβητικά δισκία τείνουν να έχουν καλύτερη γλυκαιμική ρύθμιση. Επιπλέον η αύξηση των τριγλυκεριδίων και η χρήση ινσουλίνης αποτελούν ανεξάρτητους παράγοντες κινδύνου για να θέσουν τους ασθενείς εκτός στόχου. Συμπέρασμα: Βάσει των δεδομένων της παρούσας μελέτης, μεγάλο ποσοστό ασθενών που προσέρχονται για πρώτη φορά σε διαβητολογικό ιατρείο της περιφέρειας παραμένει αρρύθμιστο. Τέλος, λόγω του υψηλού ποσοστού συννοσηρότητας σε άτομα με διαβήτη θα πρέπει να δίδεται ιδιαίτερη σημασία στη ρύθμιση ενός εκάστου των παραγόντων κινδύνου για να αποφευχθεί η υψηλή καρδιαγγειακή θνησιμότητα και θνητότητα που τους συνοδεύει.
