علوم و فنون مدیریت اطلاعات (Sep 2022)
موانع استقرار مدیریت دانش در دستگاههای اجرایی استان لرستان
Abstract
هدف: دانش مجموعهای از آموختهها و تجارب کسب شده عیان و نهان مرتبط با کار از قبیل ایدهها و خلاقیتها، مهارتها، مستندات دانشی، روشهای حل مسأله، محتوای جلسات تخصصی و کارشناسی و نقد پروژه است که باید بر مدیریت آنها تأکید شود. اگرچه ابلاغ نظامنامه مدیریت دانش دستگاههای اجرایی توسط سازمان اداری و استخدامی کشور و الزام دستگاههای اجرایی به استقرار نظام مدیریت دانش یکی از تحولات نظام اداری کشور است؛ امّا لازمه استقرار مدیریت دانش در سازمانها شناسایی موانع احتمالی استقرار مدیریت دانش و تلاش برای رفع آنها است.از اینرو، مطالعه حاضر با هدف اولویتبندی موانع استقرار مدیریت دانش در دستگاههای اجرایی استان لرستان انجام شده است.روش: پژوهش حاضر از نوع کاربردی بوده که با رویکرد ترکیبی است. جامعه پژوهش شامل دستگاههای اجرایی استان لرستان است که از میان آنها دوازده دستگاه براساس شاخصهای آموزش، پژوهش و مدرک تحصیلی کارکنان انتخاب شدند. تجزیه و تحلیل نهایی روی 252 پرسشنامه بازگشتی انجام شد.یافتهها: تجزیه و تحلیل دادهها نشان داد که ساختار و فرایند سازمانی، فرایند مدیریت دانش، رهبری، کارکنان، فناوری اطلاعات و ارتباطات، فرهنگ سازمانی و یادگیری و نوآوری به ترتیب با میانگین 02/56، 31/32، 30/31، 60/28، 32/27، 13/26 و 68/24 مهمترین موانع استقرار مدیریت دانش در دستگاههای اجرایی استان لرستان هستند.نتیجهگیری: بایستی توجه داشت که سیاستگذاری استقرار نظام مدیریت دانش در دستگاههای اجرایی در دو سطح فرابخشی- مجلس شورای اسلامی و هیئت دولت و مانند آن- و درونبخشی دستگاههای اجرایی صورت میگیرد و دستگاههای اجرایی بازوان اجرایی این سیاستها و راهبردها هستند. از اینرو، سیاستها غالباً نتیجه تصمیمات چندگانه نیستند؛ بلکه نتیجه تصمیمات چندگانه گرفته شده از سوی تصمیمگیرندگان چندگانه هستند. بر همین اساس برگزیدن الگوی مدیریتی مناسب برای استقرار نظام مدیریت دانش، متغیری وابسته از الگوی رهبری آن است. نبود استقلال دستگاههای اجرایی در اصلاح فرایندهای کار، بیثباتی و کمتجربگی مدیران، تصمیمهای غیرکارشناسی، نبود سیستمنظارت و ارزیابی، بیتناسبی میان برنامهها و بودجهها و عواملی که قبلاً ذکر شده، همگی استقرار مدیریت دانش را با چالشهای بزرگی مواجه خواهند کرد. بدون شک آگاهی سیاستگذاران و مدیران اجرایی از مزایای مدیریت دانش و توانایی آنها در برقراری ارتباط منطقی میان موانع مختلف و تأثیرات آنها بر یکدیگر، میتواند زمینهساز استقرار مدیریت دانش در دستگاههای اجرایی باشد. سیاستگذاران، برنامهریزان و مدیران اجرایی کشور باید در برنامهریزی برای استقرار نظام مدیریت دانش به تمامی ارکان آن و روابط متقابل میان آنها توجه داشته باشند؛ زیرا هرگونه تغییر و تحول در هر رکن در صورت بیتوجهی به ارکان دیگر، سودمند نخواهد بود.
Keywords