محیط کنترلی و حسابرسی بخش عمومی

Abstract

اثر بخشی کنترل‌های داخلی ریسک از دست رفتن دارایی‌ها را کاهش می‌دهد، اطمینان نسبت به اطلاعات ارائه شده را بالا برده و از تطابق عملیات با الزامات از پیش تعیین شده اطمینان حاصل می‌کند. هدف این مقاله بررسی و رتبه‌بندی عوامل موثر بر محیط کنترلی، به عنوان یکی از مهم‌ترین اجزای سیستم‌های کنترل داخلی در حسابرسی بخش عمومی می‌باشد. این مقاله از نوع توصیفی تحلیلی بوده و شامل ۱۸۰ نفر از مدیران دستگاه‌های اجرایی استان کرمان در سال ۱۴۰۰ می‌باشد. اطلاعات پژوهش با استفاده از پرسشنامه گردآوری و از روش‌های آماری توصیفی و استنباطی از قبیل آزمون همبستگی پیرسون، آزمون رگرسیون خطی ساده و آزمون رتبه‌بندی فریدمن جهت تحلیل استفاده شده است. یافته‌ها حاکی از آن است که عوامل درستکاری و رعایت ارزش‌های اخلاقی، صلاحیت حرفه‌ای، مدیریت، ساختار سازمان، تفویض اختیار و مسئولیت، سیاست‌ها و روش‌های توسعه منابع انسانی و نظارت، از عوامل موثر بر محیط کنترلی در حسابرسی بخش عمومی می‌باشند. به عبارتی توجه و تقویت عوامل موثر بر محیط کنترلی به منظور حصول اطمینان از ارائه منصفانه و قابل قبول صورت‌های مالی، رعایت قوانین و مقررات مالی و محاسباتی، تحقق اهداف از پیش تعیین شده و حراست و استفاده بجا و مطلوب از اموال و دارایی‌ها، تقویت سیستم کنترل‌ داخلی در بخش عمومی و افزایش اطمینان بخشی حسابرسی را به دنبال خواهد داشت. همچنین بر اساس اولویت‌بندی عوامل موثر بر محیط کنترلی در بخش عمومی درستکاری و رعایت ارزش‌های اخلاقی دارای بیشترین اهمیت است که در جهت تقویت محیط کنترلی باید به آن توجه ویژه کرد.

Keywords

• محیط کنترلی
• سیستم کنترل داخلی
• حسابرسی بخش عمومی