بررسی و تحلیل هنر خودآموختگان و زمینه های ورود آن به دنیای هنر بر مبنای آراء آرتوردانتو

Abstract

نزدیک به یک قرن است که هنر خودآموختگان راه خود را به فضاهای هنری باز کرده است؛ اما هم‌چنان در مواجهه با آن چالش‌ها و مسایل بنیادینی وجود دارد. هدف اصلی از این پژوهش، بررسی و تحلیل زمینه‌های ورود هنر خودآموختگان و موقعیت آن در عالم هنر است. پرسش اصلی این است: بر اساس کدام تعاریف و معیارها می‌توان آثار خودآموختگان را به عنوان اثر هنری پذیرفت؟ برای رسیدن به پاسخ، نظریه‌های آرتور دانتو درباره هنر و ملاک‌هایی که وی برای اثر هنری عنوان کرده، مبنای تحلیل این آثار قرار گرفته و بر این اساس، نقشی را که دنیای هنر در پذیرش این آثار دارد، بررسی شده است. پس از توضیح این مباحث و پیوند دادن آن با هنر خودآموختگان، چنین نتیجه گرفته می‌شود که، این آثار به دلیل داشتن دو ویژگی، یعنی «معنای مجسم» و «رویا گونه» بودن، خصوصیات ذاتی یک اثر هنری را دارند؛ اما از آن جهت که هنرمند خودآموخته با ساز وکارها و گفتمان اصلی جهان هنر ناآشنا است، حضورش در آن وابسته به تصمیم‌گیری‌های دیگر اعضای تاثیرگذار دنیای هنر بوده و آن‌ها هستند که جایگاه هنر خودآموخته را تعیین کرده و آن را به‌عنوان شاخه‌ای از هنر معاصر راهی موزه‌ها و در نهایت، تاریخ هنر می‌کنند. این پژوهش به روش توصیفی- تحلیلی و جمع آوری مطالب آن به شیوه کتابخانه‌ای صورت گرفته است.

Keywords

• هنر خودآموختگان
• هنر خام
• هنر بیرونی
• آرتور دانتو
• دنیای هنر