بررسی تأثیر ادغام‌های کهکشانی در آهنگ ستاره‌زایی با استفاده از نقشه‌های جرمی

Abstract

در این پژوهش با استفاده از نقشه‌های جرمی کهکشان‌ها با توان تفکیک تلسکوپ فضایی هابل، در انتقال به سرخ‌های کمتر از ۲، به بررسی تأثیر ادغام‌های کهکشانی بر روی تغییر آهنگ ستاره‌زایی پرداخته شده است. بهره‌گیری از نقشه‌های جرمی به جای روش معمول استفاده از تصاویر نوری، موجب کاهش اثر توده‌های ستاره‌زا در شناسایی کهکشان‌های ادغامی، به ویژه در انتقال به سرخ‌های بالاتر از یک می‌شود. با استفاده‌ از روش‌های غیرپارامتری بر روی نقشه‌های جرمی و محاسبۀ کمیت‌هایی همانند ضریب جینی (Gini)، ممان دوم توزیع جرمی نقاط پرجرم (M20) و شاخص عدم تقارن (A)، کهکشان‌های ادغامی با جرم ستاره‌ای بیشتر از جرم خورشیدی انتخاب شده‌اند. بررسی انجام شده نشان می‌دهد که نسبت کهکشان‌های ادغامی به کهکشان‌های ‌‌ستاره‌زا در بالا و پایین رشتۀ اصلی ستاره‌زایی کهکشان‌ها به طور نسبی تفاوت قابل توجهی ندارد. به بیانی نتایج نشان دهندۀ این است که ادغام‌ها تأثیر نسبتاً اندکی در توزیع کهکشان‌ها بر روی رشتۀ اصلی و یا افزایش نرخ ستاره‌زایی دارند.

Keywords

• ساختار کهکشان‌ها
• تحول کهکشان‌ها
• توزیع جرم در کهکشان‌ها
• ستاره‌زایی