نشریه مهندسی معدن (Apr 2018)
بررسی عددی تاثیر تزریق سیمان در کاهش نشست ناشی از حفاری در زمین‌های خاکی خط 2 متروی کرج
Abstract
حفر تونل‌ها مانند سایر فعالیت‌های بشر بر محیط زیست تاثیرگذار است. یکی از مهم‌ترین آثار مخرب حفاری تونل، به ویژه در زمین‌های آبرفتی پدیده نشست است. این پدیده مشکلاتی را برای سازه‌های مجاور تونل ایجاد می‌کند. یکی از راه‌های موثر برای کاهش حداکثر میزان نشست ناشی از حفاری تونل‌ها در زمین‌های خاکی، انجام عملیات تزریق است. در این مطالعه به مدلسازی ایستگاه E در خط 2 متروی کرج و نشست ناشی از حفاری آن با استفاده از نرم‌افزار FLAC3Dپرداخته شده است. نشست ایجاد شده در سطح زمین در اثر حفاری تونل پیشاهنگ در دو حالت مدلسازی و اندازه‌گیری‌های میدانی با یکدیگر مقایسه و اعتبارسنجی مدل انجام شد. در نهایت اثر عملیات تزریق سیمانی در کاهش نشست‌های حاصل از تعریض ایستگاه و محدود کردن آن در حد مجاز مورد بررسی و اثبات قرار گرفت. همچنین بررسیها نشان داد که افزایش زون تزریق اطراف ایستگاه تاثیر زیادی بر میزان نشست سطح زمین ندارد و افزایش زون تزریق تنها حدود 1 سانتی‌متر نشست سطح زمین در این ایستگاه را کاهش می‌دهد.
Keywords
