بررسی اثربخشی ذهن آگاهی مبتنی بر کاهش استرس بر اضطراب اجتماعی و خودشفقتی بزرگسالان دارای لکنت

Abstract

زمینه و هدف: لکنت یک اختلال پیچیده و چندبعدی گفتاری است که اغلب واکنش­های منفی شنوندگان و نگرش بسیار منفی نسبت به گفتار را برای فرد ایجاد می­کند. پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی ذهن آگاهی مبتنی بر کاهش استرس بر اضطراب اجتماعی و خودشفقتی بزرگسالان دارای لکنت انجام شد.مواد و روش­ها: طرح پژوهش حاضر، نیمه­آزمایشی با پیش­آزمون، پس­آزمون و پیگیری بود. جامعه آماری پژوهش دربرگیرنده تمامی بزرگسالان 18 تا 40 سال دارای لکنت مراجعه­کننده به کلینیک­های گفتاردرمانی و روانشناسی شهر اصفهان در سال 1401 بود. حجم نمونه 30 نفر بود که به­صورت هدفمند انتخاب و به­صورت تصادفی به دو گروه آزمایش و گواه تقسیم شدند.گروه آزمایش آموزش ذهن ­آگاهی مبتنی بر کاهش استرس را دریافت کردند و گروه گواه هیچ­گونه آموزشی را دریافت نکردند. در هر گروه 15 آزمودنی قرار گرفت که در سه مرحله پرسشنامه­ اضطراب اجتماعی کانور و مقیاس خودشفقتی نف را تکمیل کردند. داده­ها با استفاده تحلیل واریانس آمیخته در نرم­افزار آماری 23SPSS- مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته­ ها: نتایج حاصل از تحلیل واریانس آمیخته نشان داد که ذهن ­آگاهی مبتنی بر کاهش استرس تغییرات معناداری (p<0/001)، در گروه آزمایش در متغیرهای اضطراب اجتماعی و خودشفقتی در تمام مراحل ارزیابی ایجاد کرده است.نتیجه گیری : با توجه به این نتایج میتوان گفت روش مذکور برای بهبود اضطراب اجتماعی و خودشفقتی افراد دارای لکنت توسط درمانگران قابل کاربرد است.

Keywords

• لکنت
• اضطراب اجتماعی
• خودشفقتی
• ذهن آگاهی