ارزیابی ضرایب انتشار COا، SO2 و NOx برای مشعل‌های گازی واحدهای فرآورش نفت و گاز

Abstract

محاسبه ضرایب انتشار یکی از روش‌های ساده و کم هزینه برای ارزیابی میزان آلایندگی حاصل از منابع آلاینده می‌باشد. در بین منابع آلاینده، ضرایب انتشار مشعل‌ها با خطای بالایی همراه است. چراکه میزان احتراق در مشعل‌ها به‌خصوص در حالت‌های اضطراری نامشخص بوده و اطلاعات دقیقی در مورد بازده احتراق واقعی مشعل‌ها در دسترس نیست. مقاله حاضر به منظور ارزیابی ضرایب انتشار سه آلاینده CO،اSO2 و NOx در مشعل‌ها انجام شده است. در این تحقیق، از روش محاسبه معکوس که بر اساس اندازه‌گیری محیطی همراه با مدل‌سازی استوار است، برای تخمین ضرایب انتشار آلاینده‌های گازی مورد نظر برای یک نمونه مشعل گازی در یکی از واحدهای موجود در مناطق نفت‌خیز جنوب ایران استفاده گردید. ضرایب انتشار متوسط آلاینده‌های CO، اSO2 و NOx برای این مشعل نمونه به ترتیب 07/1، 037/0 و lb /MMBtu/0168/0 با عدم قطعیت‌هایی معادل 5/27، 3/34 و 3/36% تعیین شد. مقایسه این ضرایب انتشار با ضرایب انتشار ارائه شده در مراجع، شامل ضرایب انتشار سازمان حفاظت محیط‌زیست آمریکا (EPA) و انجمن نفت آمریکای لاتین (ARPEL) نشان داد که هر دو مرجع برای تخمین میزان انتشار آلاینده‌ها به‌خصوص در مورد آلاینده‌های NOx و CO دارای خطای بالایی هستند. برای تعیین ضرایب واقعی مشعل‌های گازی، مطالعات دقیق در خصوص بررسی تأثیر شرایط محیطی بر بازده مشعل‌ها همراه با اندازه‌گیری آلاینده‌ها از طریق مشابه‌سازی مشعل‌های گازی، واقعی در آزمایشگاه مورد نیاز است.

Keywords

• ضرایب انتشار
• واحدهای فرآورش نفت و گاز
• مشعل‌های گازی
• مدل‌سازی آلودگی هوا