بهداشت در عرصه (Sep 2014)

شيوع پوسيدگي دندان هاي آسياي شيري و عوامل مرتبط با آن در كودكان 6 و 7 ساله در شبكه بهداشت و درمان شميرانات

  • Behzad Kalantari,
  • Jamile Rahmannia,
  • Hossein Hatami,
  • somayeh Karkhane,
  • AhmadReza Farsar,
  • AliReza Sharifpour,
  • Bahar Zahedi

DOI
https://doi.org/10.22037/jhf.v1i4.6986
Journal volume & issue
Vol. 1, no. 4

Abstract

Read online

زمینه و اهداف: برنامه مردم سالم که توسط سازمان جهانی بهداشت عنوان شده است تصریح نموده که تا سال2000 میلادی حداقل50% کودکان و تا سال 2010، 90% کودکان 5-6 ساله باید بدون پوسیدگی در دندان شیری باشند. هدف از این مطالعه بررسی شیوع پوسیدگی دندان های D و E و ارتباط آن با وضعیت اقتصادی و اجتماعی در کودکان 6 و 7 سال بدو ورود به مدرسه می باشد. مواد و روش ها: این تحقیق توصیفی مقطعی در سال 1392 و در پایگاه های سنجش دنش آموزی تحت پوشش شبکه بهداشت و درمان شمیرانات انجام شده است. یافته ها: شاخصdmf در دندان های شیری معادل 2/46 درصد برآورد گردید وشیوع پوسیدگب دندان هاE و D 63/4% می باشد. بین متغیرهای پوسیدگی دندان های D و E میزان تحصیلات پدر و مادر ارتباط معناداری وجود دارد. همچنین بین سن گودکان وضعیت اقتصادی خانوده ها و نیز محل زندگی کودکان به لحاظ شهری و روستایی بودن با پوسیدگی دندان ها ارتباط معناداری مشاهده شد. نتیجه گیری: نتایج این مطالعه بر شیوع بالای پوسیدگی در بین کودکان تحت پوشش شبکه بهداشت شمیرانات دلالت دارد. همچنین تعداد کمی از کودکان مورد پژوهش فاقد پوسیدگی بوده که با معیارهای جهانی فاصله زیادی دارد این مزالعه لزم توجه بیشتر به رعایت بهداشت دهان در کودکان را نمایان کرد.

Keywords