کشت میکسوتروف Spirulina platensis: پتانسیل تولید زیست توده، متابولیت ها و رنگدانه ها

Abstract

اخیرا جلبک Spirulina platensis بعنوان گونه زراعی مهم در جهان مطرح شد؛ هر‌چند معرفی و کشت آن در ایران در ابتدای راه است. در این راستا، کشت اتوتروف (فاقد گلوکز) و میکسوتروف این گونه در محیط های دارای 0، 5/0، 1، 5/1، 2، 3، 4، 6، 10، 20 گرم بر لیتر گلوکز در دانشگاه فردوسی مشهد انجام شد. تغییر شرایط رشد از اتوتروفی به میکسوتروفی، سبب تغییر ترکیب شیمیایی سلول ها بدلیل جهت گیری متفاوت تخصیص کربن به پروتئین، کربوهیدرات و لیپید شد. به طوری که کاربرد 5/0 گرم بر لیتر گلوکز در کشت میکسوتروفی سبب افزایش وزن خشک، غلظت سلول، پروتئین، کربوهیدرات، کلروفیل، فلاونوئید، آنتوسیانین و فایکواریترین به میزان به ترتیب 50/102، 06/106، 79/102، 38/141، 11/101، 82/129، 77/196 و 35/112 درصد نسبت به کشت اتوتروفی شد. همچنین شرایط میکسوتروفی دارای 6 و 4 گرم بر لیتر گلوکز سبب افزایش به ترتیب 93/337 و 24/317 درصدی کربوهیدرات نسبت به کشت اتوتروفی شدند. از طرف دیگر، کشت اتوتروف در افزایش تولید لیپید، فایکوسیانین و آلوفایکوسیانین موثرتر از میکسوتروفی بود. در کل، تغییر فرمولاسیون محیط های کشت مرسوم و افزودن 5/0 گرم بر لیتر گلوکز جهت افزایش معنی دار بهره‌وری و مواد موثره پیشنهاد می شود.

Keywords

• پروتئین
• رنگدانه
• فایکوبیلی‌پروتئین
• گلوکز
• میکسوتروف