Św. Paisjusz (Wieliczkowski) i duchowe skarby św. Góry Atos dla Rosji

Abstract

Święty biskup Ignacy (Branczaninow) uważał, że dzieła Świętych Ojców przetłumaczone przez świętego Paisjusza (Wieliczkowskiego) mają „taką godność ascetyczną”, że ich nie może zamienić żadne inne tłumaczenie. Czytanie Świętych Ojców - podkreślał św. Ignacy - jest zwłaszcza ważne dla zrozumienia Pisma Świętego. Biblijni Autorzy i Ojcowie byli natchnieni jednym i tym samym Duchem i dlatego Pismo i Tradycja (w danym przypadku - spuścizna Świętych Ojców) zestawiają jedną całość i nie mogą być rozdzielane. Prawosławna Cerkiew akceptuje wyłącznie interpretację Duchem Świętym, a rozumienie Ojcami Cerkwi Pisma natchnione jest tym samym Duchem co i samo Pismo Święte. Liczni uczniowie św. Paisjusza powróciwszy do Rosji przynieśli ze sobą odrodzoną tradycję patrystyczną i rękopisy przetłumaczonych przez św. Paisjusza dzieł Świętych Ojców. To sprzyjało odrodzeniu mniszego życia i całej Rosyjskiej Cerkwi.

Keywords

• dzieła Świętych Ojców
• św. Paisjusz (Wieliczkowski)
• św. Góra Atos
• Rosja
• Cerkiew
• uczniowie