ارتباط مشکلات تغذیه‌ای و عقب‌ماندگی ذهنی

Abstract

مقدمه: غذا خوردن یک کارکرد انطباقی ضروری بوده است و هر گونه نقص در مهارت‌های تغذیه‌ای نه تنها بر کیفیت زندگی افراد عقب‌مانده ذهنی، بلكه بر رشد آموزشی، اجتماعی و ذهنی آن‌ها نيز تأثير مي‌گذارد. پژوهش حاضر با هدف، بررسی رابطه بین مشکلات تغذیه‌ای و عقب‌ماندگی ذهنی انجام شده است. مواد و روش‌ها: در این پژوهش توصیفی₋ تحلیلی، 114 كودك عقب‌مانده ذهني با روش نمونه‌گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. به منظور گردآوری داده‌ها پرسش‌نامه متغيرهاي دموگرافيك، آزمون هوش Stanford–Binet و نیز پرسش‌نامه مشکلات تغذیه‌ای مورد استفاده قرار گرفت. به منظور تجزیه و تحلیل داده‌ها از نرم‌افزار 12SPSS استفاده شد. یافته‌ها: از افراد مورد پژوهش 63/2 درصد مذکر و میانگین سن نمونه‌های مورد پژوهش 8/53 سال بود. يافته‌ها نشان داد که بین مشکلات تغذیه‌ای و شدت عقب‌ماندگی ذهنی ارتباط مثبت و معنی‌داری وجود دارد (0/001 > P). نتیجه‌گیری: مشکلات ناشی از اختلالات تغذیه‌ای کودکان عقب‌مانده ذهنی در هر یک از حیطه‌های آن شیوع بالایی دارد و با افزایش شدت عقب‌ماندگی ذهنی، این مشکلات افزایش می‌یابد. کلید واژه‌ها: مشکلات تغذیه‌ای، عقب‌ماندگی ذهنی