اثربخشی گروه درمانگری شناختی- رفتاری هیمبرگ- بکر بر بهبود اضطراب اجتماعی و انعطاف‌پذیری شناختی دختران نوجوان

Abstract

زمینه و هدف: افراد مبتلا به اختلال اضطراب اجتماعی رویکرد انعطاف‌پذیری در مواجهه با استرس نداشته و در به کارگیری مهارت‌های اجتماعی ضعف دارند. پژوهش حاضر با هدف تعیین تأثیر گروه درمانگری شناختی- رفتاری هیمبرگ- بکر بر بهبود اضطراب اجتماعی و انعطاف-پذیری شناختی نوجوانان دختر انجام پذیرفت. مواد و روش‌ها: در این پژوهش آزمایشی، 24 نفر از دختران مبتلا به اختلال اضطراب اجتماعی از بین دختران دبیرستانی سال تحصیلی 1392- 1393 شهرستان اسفراین که جامعه آماری این پژوهش را تشکیل می‌داد، انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش (گروه درمانگری شناختی- رفتاری هیمبرگ- بکر) و کنترل گماشته شدند. قبل و بعد از انجام مداخلات، بر روی آزمودنی‌های هر دو گروه پرسشنامه‌های اختلال اضطراب اجتماعی (SPIN)، انعطاف‌پذیری شناختی (CFI)، رضایتمندی مراجع (CSQ) و شاخص بهبود کلی بالینی (CGI) اجرا شدند. داده‌ها با استفاده از آزمون t مستقل و تحلیل کواریانس چند متغیری (MANOVA) در نرم افزار SPSS-19 با سطح معناداری 05/0 تجزیه و تحلیل شدند. همچنین درصدهای بهبودی مورد محاسبه قرار گرفتند. یافته‌ها: نتایج نشان داد که گروه درمانگری شناختی- رفتاری هیمبرگ- بکر در مقایسه با گروه کنترل باعث بهبود بیشتر انعطاف‌پذیری شناختی و کاهش معنادار اضطراب اجتماعی می‌شود (001/0P

Keywords

• گروه درمانگری شناختی
• رفتاری
• اضطراب اجتماعی
• انعطاف‌پذیری شناختی
• نوجوانان
• رضایت از درمان
• بهبودی بالینی