فیزیولوژی ورزشی (Jun 2020)
اثر هشت هفته تمرین مقاومتی شدید و متوسط بر بیان miR-1 و miR-206 عضلانی و IGF-1 سرمی در موشهای صحرایی نر سالمند نژاد ویستار
Abstract
یکیازپیامدهایمهم وشایعدرافرادسالمند،آتروفیعضلانی وابستهبهسنیاهمانسارکوپنیاست.سارکوپنیاباکاهش چشمگیردرقدرتوتودةعضلانیهمراه است. هدف از انجام این پژوهش، بررسی تأثیر تمرین مقاومتی شدید و متوسط بر بیان miR-1، miR-206 بافت عضله و IGF-1 سرم موشهای صحرایی نر سالمند نژاد ویستار بود. 30 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار (23 ماه) به‌صورت تصادفی در دو گروه تجربی و یک گروه کنترل شامل گروه تمرین مقاومتی با شدت متوسط (تعداد = نُه)، تمرین مقاومتی با شدت زیاد (تعداد = هشت) و گروه کنترل (تعداد = هشت) قرار گرفتند. تمرین مقاومتی شامل هشت هفته تمرین مقاومتی نردبان با شدت زیاد (80 درصد از MVCC) و شدت متوسط (60 درصد از MVCC) و پنج روز در هفته بود. بعد از دورة تمرین، بیانmiR-1 و miR-206 به روش RT–PCR در عضلات نعلی و خم‌کنندة دراز شست پا و IGF-1 در سرم اندازهگیری شد. تجزیه‌وتحلیل آماری با استفاده از آزمون آنوای یک‌طرفه با سطح معناداری (P ) انجام شد. نتایج نشان داد که بیان miR-1 و miR-206 در دو گروه مقاومتی شدید و مقاومتی متوسط نسبت به گروه کنترل پایینتر و غلظت IGF-1 در دو گروه مقاومتی شدید و مقاومتی متوسط نسبت به گروه کنترل به‌طور معناداری بیشتر بود (P ). تمرین مقاومتی شدید در عضلة خم‌کنندة دراز شست پا در هر دو متغیر miR-1 و miR-206 تأثیر بیشتری داشت و در متغیر IGF-1 نیز تأثیر مداخلة قدرتی شدید بیشتر از مداخلة دیگر بود. به‌نظر میرسدتمرین مقاومتیبا شدتهای متوسط و زیاد میتواند باعث تغییر در سطوح استراحتی برخی میکروRNAهای مرتبط با آتروفی عضلانی (miR-1 و miR-206) و سطوح سرمی پروتئین هدف آن‌ها (IGF-1) و احتمالاً جلوگیری از سارکوپنیا در افراد سالمند شود.
Keywords
