ارزیابی حرارت ورودی بر تحولات ریزساختاری و خواص مکانیکی اتصال آلیاژ آلومینیم 7020-T6 در جوشکاری TIG

Abstract

در این پژوهش از فرایند جوشکاری TIG با جریان پالسی و ثابت برای اتصال آلیاژ آلومینیم 7020-T6 استفاده شد. تأثیر شدّت‌جریان (حرارت ورودی) بر ریزساختار و خواص مکانیکی نمونه‌های جوشکاری شده و همچنین تغییرات پهنای منطقۀ متأثر از حرارت، مورد بررسی قرار گرفت. به‌وسیله کاشتن ترموکوپل در ناحیه اتصال تغییرات دمایی اندازه‌گیری و مورد بررسی قرار گرفت. بررسی‌های ریزساختاری توسط میکروسکوپ نوری و الکترونی روبشی انجام گردید. به‌منظور بررسی دمای تشکیل رسوبات، آنالیز گرما سنجی افتراقی (DSC) انجام گردید. همچنین آزمون میکرو سختی و کشش جهت ارزیابی خواص مکانیکی به عمل آمد. بررسی‌ها نشان داد در جوشکاری TIG پالسی نسبت به TIG معمولی کاهش فراوانی در اندازۀ دانه ناحیۀ جوش صورت گرفته، ولی با افزایش حرارت ورودی اندازۀ دانه این ناحیۀ و پهنای منطقۀ متأثر از حرارت نیز افزایش نسبی یافته است. نتایج نشان داد که بر خلاف نتایج مطالعات پیشین در آلیاژهای رسوب سخت شونده، استحکام در ناحیۀ­ی جوش نسبت به فلز زمینه افزایش قابل‌توجّهی یافته است. بهبود نسبی خواص مکانیکی در ناحیه جوش علیرغم افزایش حرارت ورودی و افزایش نسبی اندازۀ دانه‌ها، به دلیل انیل انحلالی و رسوب مجدد ذرات رسوبی استحکام‌بخش در حین سرد کردن از دمای اتصال ارزیابی گردید.

Keywords

• آلیاژ آلومینیم 7020-t6
• جوشکاری tig
• حرارت ورودی
• گسترش ناحیه متاثر از حرارت
• خواص مکانیکی