تاثیر انتظار معلمان بر ارزشیابی انان از عملکرد درس علوم و پیش بینی انان از موفقیت اینده دانش اموزان پایه دوم راهنمایی اهواز

Abstract

در پژوهش حاضر اثر انتظارات معلمان بر ارزشیابی آنان از عملکرد درس علوم و پیش‌بینی آنان از موفقیت آینده دانش آموزان پایه دوم راهنمایی، در سال تحصیلی ۷۳-۷۲ در شهر اهواز مورد بررسی قرار گرفت. در این مطالعه از یک امتحان تشریحی و یک امتحان چند گزینه‌ای به عنوان عملکرد استفاده شد. پیش‌بینی معلمان از موفقیت آینده دانش‌آموزان نیز به دست آمد. بود که به گونه‌ای تصادفی انتخاب شده بودند. هر معلم اوراق امتحانی ۴۰ دانش آموز را که به صورت تصادفی به دو دسته تقسیم شده بود تصحیح کرد. اوراق امتحانی دانش آموزان معمولی معرفی شدند. نوع پژوهش آزمایشی میدانی بود و از طرح گروه گواه با پس آزمون تنها استفاده به عمل آمد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از تحلیل واریانس عاملی ۲×۲×۲ متشکل از عامل جنسیت معلمان، عامل جنسیت دانش آموزان و عامل دانش آموزان باهوش و معمولی معرفی شده استفاده شد. جهت مقایسه میانگین های گروه های مختلف روش پیگیری توکی به کار رفت. یافته های به دست آمده فرضیه‌های این پژوهش را مورد تایید قرار داد. نتایج به طور کلی نشان داد که معلمان در ارزیابی اوراق امتحان تشریحی دانش آموزانی که با هوش تصور شدند، در مقایسه با دانش‌آموزانی که معمولی قلمداد گردیدند، سوگیری به عمل آوردند و به آنان نمره بالاتر دادند. لیکن این سو گیری در ارتباط با امتحان چندگزینه‌ای دیده نشد. موفقیت آینده دانش آموزانی که باهوش معرفی شده بودند نیز توسط معلمان و بالاتر پیش‌بینی گردید. چکیده این نوشتار پژوهشی را گزارش می دهد که به ساخت و اعتباریابی مقدماتی مقیاسی برای سنجش الگوی شخصیتی- رفتاری تیپ A به وسیله روش آماری تحلیل عوامل پرداخته است. ۱۴۹ دانشجوی دختر و ۱۷۹ دانشجوی پسر دانشگاه های شهید چمران و آزاد اسلامی اهواز در این تحقیق شرکت نمودند. در اولین گام تحقیق، بر اساس متون معتبر روانشناسی تعداد ۸۴ ماده برای سنجش ویژگی های شخصیتی-رفتاری تیپ A نوشته شد، که ۶۰ ماده آن در مراحل مختلف تحلیل های آماری داده ها حذف شد. تحلیل عوامل داده ها نشان داد که ۱۶ ماده روی عامل ۱ (TA1) و ۸ ماده روی عامل ۲ (TA2) قرار گرفته اند، و بدین ترتیب مقیاس ۲۴ ماده ای تیپ A موسوم به TAQ، ساخته شد. ضرایب پایایی همسانی درونی و بازآزمایی هر دو عامل TA1 و TA2 رضایت بخش و در سطح ۰/۰۰۱=p معنی دار بودند. برای ارزیابی اعتبار مقیاس TAQ از اجرای همزمان آن با پرسشنامه های MMPI، EPQ, TABQ و TAVS استفاده شد. نتایج تحلیل های آماری نشان داد که عامل TA1 بیشتر با جنبه‌های مرضی و مضر (مثل پرخاشگری، بی حوصلگی، اضطراب، افسردگی و عزت نفس پایین) در ارتباط است، در حالی که عامل TA2 عمدتا با جنبه های غیرمرضی (مثل گرایش به موفقیت و سختکوشی) الگوی رفتاری تیپ A مرتبط می باشد.