بارهای تمرین و آسیب های غیربرخوردی در فوتبال: پایش یک فصل تیم لیگ برتری ایران

Abstract

بارهای تمرینی یکی از شاخص‌های مهم برای بهبود عملکرد و پیشگیری از آسیب مطرح شده‌اند. بنابراین مطالعه حاضر با هدف پایش بارهای تمرینی و بررسی پیشگویی آسیب‌های غیربرخوردی به وسیله پارامترهای مرتبط با بارهای داخلی و خارجی در فوتبالیست‌های یک تیم لیگ برتری در طی یک فصل انجام شد. 23 نفر از بازیکنان تیم فوتبال مبارکه سپاهان بصورت در دسترس در پژوهش حاضر شرکت کردند. بار داخلی از طریق پرسشنامه بورگ جمع آوری شد. از دستگاه GPS جهت ثبت داده‌ها استفاده شد. پارامترهای بار حاد، بار مزمن، بار داخلی، نسبت بار حاد به بار مزمن، مونوتونی، استرین و تعداد آسیب‌های غیر برخوردی محاسبه و جمع‌آوری شد. از آزمون‌های آماری اسپیرمن و پیرسون برای بررسی ارتباط بین متغیرها استفاده شد. رگرسیون خطی چندگانه برای بررسی پیش‌گو بودن آسیب از طریق پارامترهای مرتبط با بار استفاده شد. نتایج نشان داد که بار حاد، مونوتونی و استرین با آسیب‌های غیر برخوردی ارتباط مستقیم و متوسط دارند. هرچند که این پارامترها توانایی پیش بینی آسیب را ندارند. بنظر می‌رسد توجه به این پارامترها می‌تواند به مربیان برای کاهش آسیب کمک کند. هرچند که ملاحظات بیشتری در این زمینه لازم است.

Keywords

• فوتبال
• بار حاد
• بار مزمن
• مونوتونی
• آسیب‌های غیر برخوردی