مجله دانشکده پزشکی اصفهان (Sep 2014)
بررسی مقایسه‌ای درمان تک دوز و چند دوز متوتروکسات در تغییرات سطح BHCG در حاملگی خارج رحمی در زنان
Abstract
مقدمه: حاملگی خارج رحمی در حال حاضر شایع‌ترین علت مرگ ناشی از بارداری در سه ماهه‌ی اول حاملگی است. متوتروکسات در بیمارانی که توده‌ی خارج از رحم کوچک‌تر از cm 4 پاره نشده دارند، مؤثر و تأیید شده است. در این بررسی، دو روش درمانی تجویز تک و چند دوز این دارو با هم مقایسه شدند. روش‌ها: در این مطالعه‌ی نیمه تجربی، 120 زن باردار واجد شرایط که توسط معاینه‌ی کلینیکی و آزمایش خون و سونوگرافی واژینال، دارای حاملگی خارج رحمی تشخیص داده شدند، در دو گروه درمانی تک دوز و چند دوز متوتروکسات قرار گرفتند. برای گروه با درمان تک دوز، متوتروکسات یک بار تجویز شد و سطح هورمون حاملگی در ابتدا و سپس در روزهای 4 و 7 اندازه‌گیری شد. در گروه دوم، درمان با متوتروکسات چند دوز شروع شد و این دارو در روزهای 1، 3، 5 و 7 در 4 دوز تجویز گردید. در دو گروه بعد از یک هفته و یک ماه سطح تغییرات هورمون حاملگی بررسی شد. میزان کاهش سطح هورمون در دو گروه مقایسه و میزان شکست درمان در هر دو گروه بررسی گردید. یافته‌ها: گروه تک دوز در 76 درصد موفقیت درمانی داشتند. در صورتی که در گروه چند دوز، 7/96 درصد پاسخ درمانی مشاهده شد. پارگی لوله در گروه چند دوز (3/3 درصد) در مقایسه با گروه تک دوز (10 درصد)، کمتر بود. نتیجه‌گیری: روش درمانی تجویز چند دوز متوتروکسات در درمان حاملگی خارج رحمی بدون پارگی لوله مؤثرتر از روش تک دوز است. به علاوه، درمان دارویی تک دوز با پارگی لوله‌ی رحمی بیشتری همراه است.
