روستا و توسعه (Dec 2022)

برنامه ریزی راهبردی توسعه گردشگری روستایی با استفاده از مدل متاسوات (مطالعه موردی: روستای حیدرآباد، دهستان میشخاص)

  • بهروز محمدی یگانه,
  • مهدی نیک سرشت

DOI
https://doi.org/10.30490/rvt.2021.351680.1268
Journal volume & issue
Vol. 25, no. 3
pp. 25 – 46

Abstract

Read online

گردشگری روستایی به‌عنوان یکی از اشکال مهم گردشگری و موتور محرکه توسعه محیط‌های روستایی از مهمترین مواردی است که نیازمند اتخاذ برنامه‌های راهبردی فضایی منسجم متناسب با شرایط بومی است. در چارچوب این برنامه ریزی، تمامی ظرفیت‌های قابل عرضه در حوزه گردشگری از طریق پیوندهای فضایی به‌صورتی یکپارچه برنامه‌ریزی شده و با در نظر گرفتن بازیگران متعدد و متفاوت توسعه این نوع گردشگری و نقش و جایگاه آنها در فرایند مدیریتی، راهبردهای از مدیریت فضایی گردشگری ارائه می‌دهد. از این‌رو هدف این پژوهش، شناسایی منابع و قابلیت‌ها و جایگاه روستا در میان سایر رقبا و ارائه راهبردهای توسعه گردشگری روستایی در منطقه مورد مطالعه است. روش پژوهش، از نظر هدف کاربردی و از نظر روش توصیفی– تحلیلی و روش گردآوری اطلاعات و داده‌ها کتابخانه‌ای و میدانی است. جامعه آماری پژوهش گروه خبرگان در نظر گرفته شده است. در نهایت با استفاده از تکنیک متاسوات به معرفی جایگاه روستا و راهکارهای اجرایی متناسب پرداخته شده است. نتایج نشان داد که راهبردهای نظیر توسعه‌ی اکوتوریسم به‌عنوان مهم‌ترین پتانسیل درونی روستا، بابهره‌گیری از مناظر طبیعی از طریق تجهیز منطقه به اقامتگاه‌های موقتی و دائمی و ...، تلاش برای معرفی روستا در سطح فرامنطقه‌ای به‌عنوان مرکز زردآلود و حمایت از ثبت برندسازی آن با تبلیغ و اطلاع‌رسانی وسیع، زمینه‌سازی و بهره-گیری از سرمایه‌گذاران بخش خصوصی از طریق اعطای تسهیلات، مشارکت دادن گردشگر در فرایند ساخت و فرآوری محصولات و حذف واسطه ها در ارائه محصولات باغی داخل روستا به بازار دارای بیشترین تاثیرگذاری بوده و بیشترین وزن را در بین سایر عوامل دارند.

Keywords