تاثیر آموزش والدگری مبتنی بر ذهن‌آگاهی به مادران کودکان با اختلال نارسایی توجه/بیش-فعالی بر بهبود مشکلات درونی‌شده مادران و کاهش رفتارهای برونی‌سازی‌شده فرزندانشان

Abstract

مقدمه و اهداف با توجه به شیوع بالای اختلال نارسایی توجه/بیش‌فعالی در کودکان و مشکلات روانشناختی که به­ واسطه ویژگی­ های رفتاری این کودکان برای والدین و به ­ویژه مادرانشان ایجاد می‌شود، پژوهش حاضر به بررسی تاثیر آموزش والدگری مبتنی بر ذهن‌آگاهی بر بهبود رفتارهای درونی‌سازی­شده مادران (اضطراب و افسردگی) و رفتارهای برونی‌سازی­شده (رفتارهای قانون‌شکنانه و پرخاشگرانه) فرزندان با نارسایی توجه/ بیش‌فعالی پرداخته است. مواد و روش­ ها در مطالعه حاضر از روش پژوهش نیمه­آزمایشی با طرح پیش ­آزمون-پس‌ آزمون با گروه کنترل استفاده شد. تعداد 30 نفر از مادرانی که فرزندان‌شان به ­واسطه‌ی نظر معلمان، پرسشنامه مرضی کودکان فرم والدین و مصاحبه تشخیصی مبتلا به این اختلال تشخیص داده شده بودند، به­ صورت نمونه‌گیری در دسترس انتخاب و در دو گروه آزمایش و کنترل ب ه­صورت تصادفی جایگزین شدند. به منظور سنجش رفتارهای برونی‌سازی­شده کودکان و مشکلات درونی‌سازی­ شده مادرانشان به ­ترتیب از فهرست رفتاری کودکان CBCL و مقیاس بیمارستانی اضطراب و افسردگی HADS استفاد شد. سپس گروه آزمایش طی هشت جلسه سه ساعته تحت آموزش والدگری مبتنی بر ذهن ­آگاهی قرار گرفتند. پس از اتمام جلسات پس ­آزمون گرفته شد. داده‌های به­ دست ­آمده از پژوهش حاضر با استفاده از آزمون آماری تحلیل کوواریانس و به کمک نرم ­افزار آماری SPSS21 تحلیل شد. یافته­ ها یافته­ ها نشان داد که میزان اضطراب و افسردگی مادران شرکت­کننده در گروه آزمایش به­طور معناداری کاهش یافته است (0/05 نتیجه­ گیری با توجه به یافته‌های حاصل از پژوهش حاضر می‌توان گفت سبک والدگری مبتنی بر ذهن‌آگاهی باعث کاهش میزان اضطراب و افسردگی مادران می‌شود و همچنین به کاهش رفتارهای برونی­ سازی­ شده کودکان‌شان می‌انجامد.

Keywords

• والدگری مبتنی بر ذهن‌آگاهی
• اختلال نارسایی توجه/بیش­فعالی
• مشکلات درونی­سازی­شده
• مشکلات برونی­ سازی ­شده