بررسی ارتباط بیان افزوده ژن P5CS و تغییرات برخی آنتی اکسیدان های غیرآنزیمی در گیاه تراریخت تنباکو تحت تنش شوری در شرایط کشت در شیشه

Abstract

ژن P5CS (پرولین-5- کربوکسیلات-سنتتاز) کد کننده آنزیم کلیدی در مسیر سنتز پرولین است و به عنوان یک اسمولیت باعث افزایش مقاومت گیاه به شوری می‌شود. ابتدا گیاهان تراریخت حاوی ژن P5CS و غیرتراریخت انتخاب گردیدند. حضور ژن P5CS در گیاهان تراریخت شده از تکنیک PCR با پرایمر اختصاصی ژن NPTII:P5CS استفاده شد. به‌منظور بررسی صفات فیزیولوژیکی گیاهان تراریخت و غیرتراریخت به محیط کشت MS خاوی غلظت های 0، 100، 150 و 200 میلی مولار نمک (NaCl) منتقل گردیدند. پس از چهار هفته نتایج نشان داد که مقادیر وزن‌تر، وزن خشک و کلروفیل در گیاهان تراریخت در مقایسه با گیاهان غیرتراریخت در پاسخ به شوری کمتر کاهش یافت. همچنین گیاهان تراریخت سدیم کمتری را نسبت به گیاهان غیرتراریخت در برگ تجمع دادند. سطح ترکیبات فنلی، آنتوسیانین و فلاونوئید در گیاهان تراریخت کمتر از گیاهان غیرتراریخت مشاهده شد. بعلاوه در گیاهان تراریخت در تمام غلظت‌های نمک نسبت به غیرتراریخت افزایش معنی‌داری در میزان پرولین مشاهده شد. میزان اسکوربات در گیاهان تراریخت و غیر تراریخت تغییر معنی داری نشان ندارد ولی پراکسید هیدروژن در اثر تنش شوری در گیاهان غیر تراریخت نسبت به غیر تراریخت کاهش معنی داری نشان داد. بنابراین به نظر می رسد گیاهان تراریخت با افزایش پرولین و تغییر برخی از انتی اکسیدان های غیر انزیمی در گیاهان تراریخت مقاومت به شوری تنش شوری بیشتری نشان داد.

Keywords

• آسکوربات
• تحمل به شوری
• پرولین
• فلاونوئید
• فنل