بررسی تأثیر صوت درمانی فشرده بر تغییرات تولید گفتار و صوت در یک بیمار مبتلابه ویلسون

Abstract

هدف: بیماری ویلسون یک اختلال نادر متابولیکی است و نواحی آسیب دیده مغزی در این بیماری مسئول هماهنگی حرکات هستند در نتیجه بیماری به عنوان یک اختلال حرکتی در نظر گرفته می‌شود. گفتارفلجی (‌Dysarthria) از جمله مشکلات گفتاری شایع در این بیمارن است. هدف از انجام این مطالعه بررسی تأثیر صوت درمانی فشرده براساس اصول (lee silverman voice therapy; LSVT) بر بهبود مهارت‌های تولیدی، ویژگی‌های صوتی و نیز تاثیر بر قابلیت وضوح گفتار و شاخص کیفیت زندگی بیمار مبتلا به ویلسون بود. روش بررسی: بیمار خانمی 23 ساله، مبتلا به بیماری ویلسون بود. ارزیابی‌های اکوستیکی صوت و تولید، قابلیت وضوح گفتار، شاخص کیفیت صوت مرتبط با معلولیت صوتی قبل و بعد از اجرای برنامه درمانی بر‌اساس اصول LSVT انجام گرفت. یافته‌ها: افزایش در مقادیر پارامترهای آکوستیک صوت، تولید گفتار و نیز قابلیت وضوح گفتار مشاهده شد که متعاقبا باعث کاهش قابل‌توجه نمرات شاخص کیفیت زندگی مرتبط با معلولیت صدا (VHI) گردید. نتیجه‌گیری: صوت درمانی فشرده بر‌اساس اصول LSVT در بهبود پارامترهای آکوستیکی صوت، تولید گفتار، شاخص کیفیت زندگی مرتبط با معلولیت صدا و قابلیت وضوح گفتار مؤثر بود و به ‌طور کلی باعث بهبودی ارتباط کلامی و تأثیر مثبت بر کیفیت زندگی بیمار شد.

Keywords

• صوت درمانی فشرده
• ویلسون
• وضوح گفتار
• کیفیت زندگی