تاثیر بازدید منزل بر خودکارآمدی بیماران مبتلا به اسکیزوفرنی: کارآزمایی بالینی

Abstract

مقدمه: یکی از مشکلات اساسی بیماران مزمن از جمله بیماران مبتلا به اسکیزوفرن، مشکل در توانمندی جهت مراقبت از خود و تحمیل بار روانی به خانواده می باشد. بازدید منزل از جمله روشهایی است که ممکن است خودکارآمدی بیماران را بهبود بخشد. مطالعه حاضر با هدف تعیین تاثیر بازدید منزل بر خودکارآمدی بیماران مبتلا به اسکیزوفرنیا انجام شد. روش­ کار­: در این کارآزمایی بالینی دو گروهه 60 بیمار اسکیزوفرن به صورت تصادفی در دو گروه مداخله و کنترل قرار گرفتند. برای بیماران گروه مداخله، برنامه بازدید منزل براساس روش مدیریت گروهی سلامت روان جامعه نگر به مدت 2 ماه (4 تا 6 جلسه­ی 45 تا 60 دقیقه ای) و برای بیماران گروه کنترل، اقدامات روتین بخش (ارائه پمفلت) انجام شد. خودکارآمدی بیماران هر دو گروه با پرسشنامه خودکارآمدی عمومی قبل از مداخله و انتهای ماه دوم (بلافاصله بعد از اتمام آموزش) سنجیده شد. جهت تحلیل داده ها از نرم­افزار آماری SPSS نسخه 16 و آمار توصیفی (جهت خلاصه سازی) و آزمونهای تی مستقل، من ویتنی، تی زوجی، ویلکاکسون، کای اسکوئر و دقیق کای اسکوئر استفاده شد. یافته­ها: میانگین سن بیماران گروه مداخله 8/13±7/34 سال و کنترل 3/11±7/33 سال بود (29/0=p)، دو گروه از نظر سایر مشخصات دموگرافیک نیز همگن بودند. نتیجه آزمون تی مستقل نشان داد، میانگین نمره خودکارآمدی بیماران دو در مرحله قبل از مداخله تفاوت آماری معنی داری ندارد (52/0=p) ولی در بعد از مداخله، میانگین نمره خودکارآمدی بیماران گروه مداخله بصورت آماری معنی داری بیشتر از بیماران گروه کنترل است (001/0>P). همچنین نتیجه آزمون ویلکاکسون نشان داد، میانگین نمره خودکارامدی بیماران هر دو گروه مداخله و کنترل، در مرحله بعد از مداخله نسبت به قبل از آن افزایش آماری معنی داری دارد (001/0>P). نتیجه گیری: نتایج مطالعه حاضر نشان دهنده تاثیر مثبت برنامه بازدید منزل در بهبود خودکارآمدی بیماران مبتلا به اسکیزوفرنیا می باشد، لذا توصیه می‌شود از این برنامه در توانمندسازی این بیماران استفاده شود.

Keywords

• اسکیزوفرنیا
• بازدید منزل
• خودکارآمدی