مجله دانشکده پزشکی اصفهان (Aug 2014)

غربالگری و شناسایی مولکولی سویه‌‌‌‌های سالمونلا اینفنتیس

  • Hedieh Rahmati,
  • Reza Ranjbar,
  • Mehdi Ghiyamirad

Journal volume & issue
Vol. 32, no. 289
pp. 879 – 888

Abstract

Read online

مقدمه: در میان سروتایپ‌های مختلف سالمونلا، سروتایپ اینفنتیس در زمره‌ی مهم‌ترین عوامل بیماری‌زای انسان و حیوان می‌باشد که شیوع آن در حال افزایش می‌باشد. ژن‌های خانه‌دار، ژن‌هایی هستند که برای عملکرد سلول ضروری می‌باشند و به طور معمول، در تمام سلول‌ها بیان می‌شوند و می‌توانند به عنوان ژن‌های تشخیصی در غربالگری عوامل باکتریایی مد نظر قرار گیرند. از این رو، هدف از این مطالعه، بررسی ژن‌های خانه‌دار به منظور غربالگری و تشخیص مولکولی سالمونلا انتریکا سروتایپ اینفنتیس بود. روش‌ها: در مطالعه‌ی حاضر، 40 ایزوله‌ی سالمونلا انتریکا جدا شده از بیماران مشکوک به عفونت با این باکتری که از چند بیمارستان شهر تهران جمع‌آوری گردیده بودند، وارد مطالعه شد. پس از تأیید ایزوله‌های سالمونلا با استفاده از روش‌های استاندارد بیوشیمیایی و باکتریولوژیکی، از PCR (Polymerase chain reaction) با استفاده از پرایمرهای اختصاصی ژن‌های aroC (Chorismate synthase)، purE (Phosphoribosylaminoimidazole carboxylas) و thrA (Aspartokinase + homoserine dehydrogenase) جهت غربالگری و تشخیص مولکولی سالمونلا انتریکا سروتایپ اینفنتیس استفاده گردید. از باکتری‌های شیگلا و اشرشیاکلی به عنوان سویه‌های باکتریایی شاهد استفاده شد. یافته‌ها: ژن‌های خانه‌دار با اندازه‌ی محصول 826 جفت باز برای ژن aroC، 510 جفت باز برای ژن purE و 852 جفت باز ژن thrA در تمامی نمونه‌های سالمونلا انتریکا سروتایپ اینفنتیس قابل ردیابی هستند. جهت ارزیابی اختصاصی بودن نتایج آزمون بر روی سایر باکتری‌های روده‌ای شاهد، هیچ گونه واکنش مثبتی را نشان نداد که حکایت از ویژگی مناسب این ژن‌ها در غربالگری این باکتری نسبت به سایر باکتری‌های روده‌ای دارد. نتیجه‌گیری: ژن‌های خانه‌دار انتخاب شده، اهداف مناسبی جهت تشخیص و افتراق سویه‌های سالمونلا انتریکا سروتایپ اینفنتیس می‌باشند.

Keywords