پیش‌بینی اشتیاق به برقراری روابط در نوجوانان دختر بر اساس هیجان‌خواهی، حمایت اجتماعی و شادکامی

Abstract

هدف این پژوهش پیش‌بینی اشتیاق به برقراری روابط در نوجوانان بر اساس هیجان خواهی، حمایت اجتماعی و شادکامی در دانش آموزان دختر متوسطه دوم بود. این پژوهش از نظر نوع توصیفی و از نظر روش همبستگی بود. جامعه آماری همه دانش‌آموزان دختر متوسطه دوم شهرستان قم در سال 98-1397 بودند. نمونه مورد مطالعه 375 نفر از دانش­آموزان دختر بودند که به وسیله فرمول کوکران محاسبه و با روش نمونه‌گیری تصادفی انتخاب شدند. پرسشنامه های اشتیاق به برقراری روابط مک کروسکی (Willingness To Communicate Questionnaire)، هیجان­خواهی زاکرمن (Sensation Seeking Questionnaire)، حمایت اجتماعی زیمت (Perceived Social Support Questionnaire) و شادکامی آرگیل (Oxford Happiness Questionnaire) به‌ عنوان ابزار پژوهشی استفاده‌ شد. برای تحلیل داده ها ازآزمون های رگرسیون چندگانه به شیوه همزمان استفاده شد. نتایج نشان داد از میان مؤلفه‌های هیجان خواهی، مؤلفه‌های ماجراجویی (001/0P<)، تجربه جویی (015/0P=)، تنوع­طلبی (001/0P<) و گریز از بازداری(001/0P<)، حمایت اجتماعی با مؤلفه‌های خانواده (001/0P<) و اشخاص مهم (001/0P<)، و شادکامی با زیر مؤلفه عزت­نفس (001/0P<)، می­توانند اشتیاق به برقراری رابطه را به صورتی معنی داری پیش­بینی کنند. نتایج مطالعه نشان داد هیجان خواهی و شادکامی رابطه مثبت و معنی‌دار و مؤلفه خانواده رابطه معکوس و معنی دار با اشتیاق به برقراری روابط دارد. در نتیجه افزایش هیجان خواهی و شادکامی و کاهش حمایت خانواده منجر به افزایش اشتیاق به برقراری روابط می‌شود.

Keywords

• اشتیاق به برقراری روابط
• حمایت اجتماعی
• دختران نوجوان
• شادکامی
• هیجان‌خواهی