Ana Dili Eğitimi Dergisi (Jul 2014)
Türkçe Eğitimi Alanındaki Yüksek Lisans Tezlerinin Bulgular, Tartışma, Sonuç Bölümlerine İlişkin Sözbilimsel Yapı Özellikleri
Abstract
Bu çalışmanın amacı, Türkçe eğitimi alanındaki uygulamalı/betimsel yüksek lisans tezlerinin Bulgular, Tartışma, Sonuç bölümlerine ilişkin sözbilimsel hareket ve adımların sıklıklarını ve sıralamalarını belirlemektir. YÖK Ulusal Tez Merkezinde yapılan taramalarda 2006-2011 yıllarında hazırlanan, Türkçe eğitimi alanına ait uygulamalı/betimsel 339 yüksek lisans tezi tespit edilmiştir. Çalışmanın evrenini bu tezler oluşturmaktadır. Sistematik örnekleme yöntemiyle tezlerin % 10’u (f=34) değerlendirmeye alınmıştır. Çalışmada, öncelikle bölümlerde ortaya çıkabilecek hareket ve adımlar belirlenmiştir. Bu belirlemede Bulgular, Tartışma, Sonuç için alanyazında -Swales’in (1990) Giriş için ileri sürdüğü model gibi- genel kabul gören bir model bulunmamaktadır. Bu nedenle alanyazındaki modeller (Hopkins ve Dudley-Evans, 1988; Kanoksilapatham, 2005; Nwogu, 1997; Yang ve Allison, 2003) göz önünde bulundurularak çerçeve sözbilimsel hareket ve adımlar listesi oluşturulmuş ve söz konusu liste metindilbilimin alanında uzmanlaşmış 3 öğretim üyesine sunulmuştur. Uzmanlardan görüş alındıktan sonra tezler sözbilimsel hareket ve adımlar listesine göre incelenmiştir. Çalışmada içerik çözümlemesi tekniği kullanılmıştır. Araştırmanın inandırıcılığını artırmak için uzman incelemesi yöntemine başvurulmuştur. Çalışmada ulaşılan temel sonuçlar şunlardır: Bulgular, Tartışma, Sonuç’a dair, Çalışmaya ilişkin genel bilgiler verme, Bulguları belirtme, Bulguları yorumlama ve Önerinin alışılagelmiş hareketler olarak yer aldığı; Bölümün yapısını belirtmenin ise seçimlik hareket olarak yer aldığı tespit edilmiştir. Bulgular, Tartışma, Sonuç bölümlerinde çizgisel sunumun tercih edilmediği ve baskın bir sıralamanın olmadığı belirlenmiştir. Bununla birlikte, kapanış hareketlerinde bir eğilim olduğu görülmüştür.
Keywords
