Majallah-i Dānishkadah-i Pizishkī-i Dānishgāh-i ̒ Ulūm-i Pizishkī-i Mashhad. (Dec 2009)
بررسی اتومایکوزیس در آذربایجان شرقی
Abstract
مقدمه اتومایکوزیس مایکوزی دارای حالات بالینی حاد- تحت حـاد و یـا مـزمن در کانـال گـوش و احیانـا" لالـه گـوش می باشد که با بروز درد، التهاب، ترشح، چرک، خارش و کاهش قدرت شنوایی به علت تشکیل توده ای از عناصر قارچی در مجرای گوش تظاهرمی کند. انواع متفاوتی از قارچ های کپکی شفاف و رنگی، مخمرها، شـبه مخمرهـا و به ندرت درماتوفیت ها با منشأ اگزوژن و یا اندوژن در اتیولوژی ایـن مـایکوز دخیلنـد . در ایـن مطالعـه شناسـایی عوامل اتیولوژیک اتومایکوزیس، شرایط زمینه ساز بروز عفونت و توزیـع سـنی و جنـسی بی مـاری بـا هـدف یـافتن الگوی این مایکوز در منطقه مورد نظر بود. روش کار این مطالعه توصیفی از سال 1387- 1385 بر 53 بیمار در مرکز تحقیقات بیماری های عفونی و گرمـسیری دانـشگاه علوم پزشکی تبریز انجام شد. از بیماران مراجعه کننده به متخصصان گوش و حلق و بینی که از نظر بالینی مشکوک به ابتلا به اتومایکوزیس بودند؛ پس از ثبت اطلاعات بالینی و اپیدم یولوژیک در جداول مربوطه، نمونـه بـرداری از توده موجود در کانال گوش، و همچنین چرک، ترشحات و پوسته های احتمـالی موجـود در گـوش بـا اسـتفاده از اسـپیکولوم مخـصوص بـه عمـل آمـد. نمونـه هـای برداشـته شـده بلافاصـله در ظـرف هـای اسـتریل در پـیچ دار شماره گذاری شده به آزمایشگاه تخصصی قارچ شناسی ارسال می شـد و آزمـایش هـای مـستقیم و کـشت در سـه سری در محیط های اختصاصی به منظور تشخیص عوامل قارچی و تعیین جنس و گونه آنها انجام گرفت. نتایج بر اساس نتایج این مطالعه از 53 مورد نمونه برداری از بیماران مشکوک بـه اتومـایکوزیس ، 43 نفـر دارای عناصـر قارچی در نمونه های بالینی بود ند. شـایعترین عوامـل بیمـاری شـامل آسـپرژیلوس نیجـر (40 مـورد)، آسـپرژیلوس فومیگـاتوس (3 مـورد) و کاندیـدا آلبیکـانس (2 مـورد) بودنـد و در گـروه سـنی49-40 سـاله بیـشترین مـوارد تمرکزعفونت مشاهده شد. نتیجه گیری نتایج این مطالعه با نتایج سایر مطالعات انجام یافته در ایران، کشورهای مجاور و سایر نقاط جهان از نظر نـوع قـارچ اصلی عامل عفونت (آ. نیجر) مشابهت دارد و سایر تشابهات و تفاوت های اصلی اپیدمیولوژیک بروز ایـن مـایکوز در این منطقه را مشخص می نماید.
Keywords
