ارزیابی استفاده از مؤلفه های پیشگیری از جرم در طراحی محیطی و تأثیر آن بر احساس امنیت ساکنان مناطق پیراشهری مورد: شهر بنجار

Abstract

فضا­های شهری یکی از تأثیرگذارترین عوامل در هدایت الگو­های رفتار فردی و اجتماعی افراد هستند. تمامی رفتار­های انسان در فضاهای معینی شکل می­گیرد که بستر رفتار به شمار می­­آیند. از سوی دیگر، با افزایش رشد شهرنشینی در بسیاری از نواحی ایران، مشکلات و نارسایی­های زندگی شهری افزوده‌شده است، ازجمله این مشکلات می­توان به افزایش جرم و جنایت در مناطق پیراشهری اشاره نمود. لذا، هدف مطالعه حاضر، ارزیابی استفاده از مؤلفه‌های پیشگیری از جرم در طراحی محیطی و تأثیر آن بر احساس امنیت ساکنان مناطق پیراشهری (موردمطالعه: شهر بنجار) است. این تحقیق به لحاظ هدف کاربردی و به لحاظ ماهیت و روش تحقیق توصیفی و تحلیلی است. داده­های موردنیاز تحقیق به روش اسنادی-میدانی (پرسشنامه و مشاهده) گردآوری‌شده است. به‌منظور تجزیه‌وتحلیل اطلاعات از نرم‌افزار SPSS، و مدل­های FARAS و FANP، استفاده شد. نتایج آزمون تی، با توجه به مقدار میانگین به‌دست‌آمده در تمامی مؤلفه‌های مطرح‌شده، نشانگر کمرنگ بودن مؤلفه‌های طراحی محیطی در پیشگیری از جرم در منطقه پیراشهری بنجار است. نتایج آزمون‌های رگرسیون و تحلیل مسیر، نشان داد، بین مؤلفه‌های پیشگیری از جرم در طراحی منطقه پیراشهری بنجار و احساس امنیت ساکنان، ارتباط معنادار و مثبت وجود دارد و در تمامی مؤلفه‌ها تأثیر مستقیمی برافزایش احساس امنیت ساکنان دارد. درنهایت نتایج رتبه­بندی مؤلفه‌های طراحی محیطی در پیشگیری از جرم و احساس امنیت ساکنان منطقه پیراشهری بنجار با استفاده از مدل­های FARAS و FANP، نشان داد، مؤلفه حمایت از فعالیت­های اجتماعی با مقدار k به‌دست‌آمده (490/0) در اولویت اول قرار می­گیرد.

Keywords

• طراحی محیطی
• مولفه های پیشگیری از جرم
• مناطق پیراشهری
• احساس امنیت
• بنجار