ناباروری و راهبرهای کنار آمدن با آن در زنان و مردان مراجعه کننده به پژوهشکده علوم تولید مثل یزد

Abstract

ناباروری در ایران با توجه به بستر فرهنگی و اجتماعی جامعه، تأثیرات عمیقی بر بسیاری از جنبه‌های زندگی افراد نابارور دارد. در این مطالعه با اتخاذ رویکرد کیفی و روش تحلیل پدیدارشناختی، ابعادی از تجربه ناباروری و راهبردهای کنار آمدن با آن در زنان و مردان مراجعه‌کننده به پژوهشکده علوم تولید مثل یزد واکاوی می‌شود. مشارکت‌کنندگان در این پژوهش 32 زن و مرد نابارور هستند که با روش نمونه‌گیری هدفمند انتخاب شدند. از تحلیل مصاحبه‌ها دو تم «ناباروری مسأله‌محوری و نیازمند حمایت همه‌جانبه» و «ناباروری رویدادی منفی در چرخه زندگی و تا حدودی قابل پذیرش و کم‌اهمیت» به ترتیب برای زنان و مردان نابارور استخراج شد. بر اساس یافته‌ها، فرزندآوری جلوه‌ای از هویت زنانگی و مردانگی تلقی می‌شود. برای زنان محیط خانه توأم با سکوت، ترس و نگرانی، محیط خانواده همسر تنش‌زا و آزاردهنده است. زنان همواره پیشتاز درمان هستند و بر تکرار آن پافشاری می‌کنند و با پذیرش ناباروری به مثابه مسأله، جست‌وجوی مداوم درمان، تقدیرگرایی، حضور در محیط‌های کودک‌محور و توجه به کودکان تلاش می‌کنند با شرایط ناباروری کنار بیایند. مردان فرزندان را به عنوان بخشی از هویت خود و تداوم نسل و نام خانواده می‌پندارند. اغلب جست‌وجوی درمان برایشان ناخوشایند است. برای رهایی از پیامدهای ناباروری راهبردهایی نظیر انکار، کم‌اهمیت جلوه‌دادن ناباروری، بی‌توجهی به نظر دیگران، تمرکز بر کار و فعالیت را به کار می‌بندند. این مطالعه نشان داد که علاوه بر جنبه‌های درمانی و پزشکی ناباروری، جنبه‌های مختلف عاطفی، اجتماعی، فرهنگی، ارتباطی، شناختی و اقتصادی ناباروی نیز نیازمند توجه است.

Keywords

• ناباروری
• کنار آمدن
• تجربه زیسته