Journal of Philosophical Investigations (Feb 2016)

Metaphysics of Logical Realism

  • محمدرضا عبداله نژاد

Journal volume & issue
Vol. 9, no. 17
pp. 1 – 21

Abstract

Read online

با اینکه اغلب به غلط تصور می­شود که فلسفۀ تحلیلی، به عنوان یک جنبش ضد-متافیزیکی، هیچ ارتباطی با متافیزیک ندارد، اما دلایل خوبی وجود دارند که بر اساس آن می­توان تمایلات متافیزیکی فیلسوفان تحلیلی را تصدیق نمود و متعاقباً ماهیت ضد-متافیزیکی فلسفه تحلیلی را در تمام مراحل شکل­گیری­اش به حداقل رساند. چون فلسفه تحلیلی یک جنبش تاریخی است که ماهیت اصلی آن در چند مرحله شکل یافته است، لذا با پیگیری این مراحل به راحتی می­توان تمایلات متافیزیکی موجود در هر یک از این مراحل را به تصویر کشید. در این میان، رئالیسم منطقی به عنوان مرحله نخست فلسفه تحلیلی از این قاعده مستثنی نیست و تمایلات متافیزیکی موجود در آن علناً خود را به صورت اصل­های متافیزیکی درباره کثرت هستومندها، ماهیت نهایی واقعیت و ساختار منطقی جهان نشان می­دهند. بنابراین، در این مقاله پس از توضیح نسبتاً کامل رئالیسم منطقی، ادعا می­شود با اینکه رئالیست­های منطقی متافیزیک فلسفه سنتی قبل از خود را انکار می­کنند اما به جای آن نوع جدیدی از متافیزیک را مطرح می­کنند که به متافیزیک منطق مشهور است و اهداف متافیزیکی را از طریق ابزارهای منطقی پیگیری می­کند. در نتیجه، مقاله حاضر این نوع از متافیزیک را در قالب افلاطون­گرایی سمانتیکی بولتسانو، افلاطون­گرایی کثرت باور فرگه و راسل، اتمیسم کثرت باور راسل و اتمیسم منطقی ویتگنشتاین اول به تصویر می­کشد.

Keywords