بررسی سطوح مختلف آغوز مصرفی بر عملکرد رشد، ایمونوگلوبین و فراسنجه های اسکلتی بزغاله های نژاد مورسیانو گرانادینا

Abstract

چکیدهسابقه و هدف: مصرف آغوز به مقدار کافی برای تأمین انرژی مورد نیاز نشخوارکنندگان کوچک تازه متولد شده جهت تنظیم حرارت آنها بسیار حائز اهمیت است. جفت نشخوارکنندگان مانع انتقال ایمونوگلوبین از مادر به جنین در طول مدت بارداری می‌شود. با این حال عوامل مختلفی از جمله میزان تولید، تغذیه، نژاد، طول دوره خشکی، آب و هوا و وضعیت بهداشتی بزها می‌تواند بر روی ترکیبات آغوز تأثیر گذار ‌باشد. تحقیقات نشان داده است که سلول‌های آنتروسیت روده کوچک طی ۲۴ تا ۴۸ ساعت پس از تولد، توانایی خود برای جذب ایمنوگلوبولین‌ها را از دست می‌دهند، بیشترین بازده جذب ایمنوگلوبولین جی در روده کوچک ۴ ساعت پس از تولد می‌باشد و شش ساعت پس از تولد به صورت خطی کاهش می‌یابد، اگر آغوز به مقدار و کیفیت کافی در ساعات اولیه زندگی به بزغاله خورانیده نشود، احتمال مرگ و میر در گله بالا می‌رود، مصرف ناکافی آغوز در بره‌ها و بزغاله‌ها در اولین ساعات پس از تولد منجر به افزایش حساسیت به بیماری‌ها و افزایش نرخ مرگ و میر می‌شود و حجم آغوز مصرفی و کیفیت آن می‌تواند زنده‌مانی بزغاله‌ها را بالا ببرد، لذا هدف از مطالعه حاضر بررسی اثرات سطوح مختلف آغوز مصرفی بر مقدار ایمونوگلوبین دریافتی، عملکرد رشد و فراسنجه‌های اسکلتی بزغاله‌های نژاد مورسیانوگرانادینا می‌باشد. مواد و روش‌ها: مطالعه حاضر با تعداد 80 راس بزغاله تازه متولد شده با اوزان مختلف نژاد مورسیانوگرانادینا در 4 تیمار و به صورت بلوک کاملاً تصادفی انجام گرفت. تیمارهای آزمایشی شامل چهار تیمار 15 ،20 ،25 ،30 درصد وزن بدن بزغاله تازه متولد شده بود. طول مدت آزمایش 48 ساعت به طول انجامید و تعداد دفعات آغوزدهی هر 6 ساعت یکبار به صورت دستی و بر اساس درصد وزن بدن هنگام تولد هر بزغاله در آن تیمار انجام پذیرفت.نتایج: با توجه به اینکه سطوح ایمونوگلوبین آغوز در نژاد مورسیانو گرانادینا در مقایسه با سایر نژادهای بز شیری دنیا (از قبیل سانن و آلپاین) در پایان ترین حد می باشد. در مطالعه حاضر تغذیه بزغاله‌های جایگزین با سطوح بالاتر آغوز توانست به رشد و توسعه عضلانی و اسکلتی بهتری منجر شود (05/0>P). بطوری که بهترین نتایج در بزغاله‌های تغذیه شده با سطوح 30 درصد وزن بدن مشاهده گردید (05/0>P). نتایج این پژوهش نشان داد که روند افزایشی رشد و توسعه اسکلت برای تیمارهای مصرف کننده سطوح بالای آغوز تا 56 روزگی نیز ادامه یافته بود، بطوری که ارتفاع بدن و نیز عرض کپل برای تیمار 30 درصد آغوز در مقایسه با تیمار 15 درصد به ترتیب 10 و 9 سانتی متر بیشتر بود همچنین تفاوت معنی‌داری بین تیمارها از لحاظ فراسنجه وزن در سن 21 روزگی وجود داشت (05/0>P) و مقدارآن برای تیمار 30 درصد آغوز بیشترین و برای تیمار 15 درصد آغوز کمترین بود. نتیجه گیری: نتایج حاصل از این آزمایش نشان داد که مصرف آغوز در 48 ساعت اولیه بعد از تولد به مقدار 30 درصد وزن اولیه بدن بزغاله ها، به تعداد آغوزدهی هر 6 وعده یکبار، بر وضعیت ایمنی و رشد اسکلتی بدن بزغاله ها اثر دارد.واژه های کلیدی: آغوز، ایمونوگلوبین، فراسنجه‌های اسکلتی، عملکرد رشد، مورسیانو گرانادینا. واژه های کلیدی: آغوز، ایمونوگلوبین، فراسنجه های اسکلتی، عملکرد رشد، نژاد مورسیا

Keywords

• آغوز
• ایمونوگلوبین
• فراسنجه‌های اسکلتی
• عملکرد رشد
• مورسیانو گرانادینا