بررسی ترکیب شیمیایی و اثر سطوح مختلف سرشاخه هویج در جیره غذایی بر کینتیک هضم و تخمیر شکمبه‌ای در شرایط برون‌تنی

Abstract

این آزمایش با هدف تعیین ترکیب شیمیایی و ارزش تغذیه‌ای سرشاخه هویج در تغذیه نشخوارکنندگان در شرایط برون‌تنی انجام شد. در مرحله اول، ترکیب شیمیایی سرشاخه هویج تعیین گردیده، سپس فراسنجه‌های هضم و تخمیر آن با استفاده از روش‌های تولید گاز و هضم دو مرحله‌ای در مقایسه با یونجه و کاه گندم بررسی گردید. در مرحله دوم، اثر جایگزینی بخش علوفه‌ای جیره غذایی با سطوح صفر (شاهد)، 50، 100، 150 و 200 گرم از سرشاخه هویج در شرایط برون‌تنی بررسی شد. بر اساس نتایج به دست آمده، میزان پروتئین خام سرشاخه هویج بیشتر از کاه گندم بوده و با یونجه قابل مقایسه بود. در ساعت 16 انکوباسیون، بیشترین و کمترین حجم گاز تولیدی با انکوباسیون سرشاخه هویج و کاه گندم به دست آمد. اما، بیشترین حجم گاز تولیدی در سایر زمان‌های انکوباسیون، و پتانسیل (b) و نرخ (c) تولید گاز با انکوباسیون یونجه و کمترین میزان آن‌ها در کاه گندم مشاهده گردید. به جز سنتز پروتئین میکروبی که بیشترین میزان آن با انکوباسیون سرشاخه هویج و کمترین میزان آن در کاه گندم به دست آمد، در سایر فراسنجه‌های تخمیر بیشترین میزان مربوط به یونجه و کمترین در کاه گندم بود. با افزودن سرشاخه هویج به جای بخش علوفه‌ای جیره تا سطح 20 درصد، به جز سنتز پروتئین میکروبی که به طور معنی‌داری افزایش نشان داد، سایر فراسنجه‌های تولید گاز و تخمیر و هضم مواد مغذی تحت تأثیر قرار نگرفت. در کل، نتایج پژوهش حاضر نشان داد که سرشاخه هویج دارای ارزش تغذیه‌ای مطلوبی بوده، و استفاده از آن به عنوان خوراک در تغذیه نشخوارکنندگان نیازمند انجام مطالعات بیشتر به خصوص روی دام زنده است.

Keywords

• ارزش تغذیه‌ای
• تخمیر
• تولید گاز
• سرشاخه هویج
• گوارش‌پذیری