Pizhūhish-i Naft (Oct 2022)
بررسی نسبت گرانروی سیال تزریقی و سیال مخزنی در پیش‌بینی زمانبرونزد با استفاده از مفاهیم تراوش
Abstract
زمانبرونزد سیال تزریقی در فرآیند تزریق آب یک معیار عملکرد مخزن است که تحت تاثیر موقعیت و عملیات چاه است. پیش‌بینی این زمانبرونزد برای طراحی فرآیند و الگوهای تزریق در توسعه مخزن مفید است. روش متعارف برای این کار شبیه‌سازی مخزن بوده که که وقتی توزیع زمانبرونزد مورد نظر باشد این کار بسیار زمان‌بر است.یک روش جایگزین در تعیین سریع زمانبرونزد استفاده از رویکرد تئوری پرکولاسیون است. در این روش با استفاده از برخی خصوصیات مخزنی موجود مانند نسبت خالص به ناخالص، و ابعاد مخزن، امکان پیش‌بینی سریع نمودار توزیع زمانبرونزد وجود دارد. به هرحال، برخی فرضیات لحاظ شده در توسعه اولیه رابطه مقیاس‌بندی توزیع زمانبرونزد مانند فرض برابری گرانروی دو سیال تزریقی و تولیدی کاربردهای میدانی آنرا محدود نموده است. به منظور بسط کاربرد روابط مقیاس‌بندی زمانبرونزد لازم است اثرات گرانروی متفاوت دو سیال بر روابط مقیاس‌بندی زمانبرونزد دیده شود. به‌طور خاص از یک رویکرد بدون بعدسازی زمانبرونزد بر مبنای زمان مشخصه بی‌بعد استفاده می شود. با اجرای شبیه‌سازی‌های مختلف جریان در مخزن تأثیر تغییرات گرانروی فازها بر زمانبرونزد بررسی گردید. نتایج این مطالعه نشان می‌دهد زمان مشخصه مناسب در رابطه مقیاس‌بندی زمانبرونزد وابستگی به درجه اشغال شدگی و نسبت گرانروی دو فاز به فرم یک رابطه توانی با توان 3/1 دارد. لذا با تعمیم رابطه توزیع زمانبرونزد با در نظر گرفتن این وابستگی توانی پیش‌بینی زمانبرونزد سیال تزریقی در چاه تولیدی مخزن با دقت قابل قبولی امکان پذیر است. در انتها با پیاده‌سازی این رویکرد در یک مخزن واقعی و مقایسه نتایج زمانبرونزد با نتایج شبیه‌سازی‌های تجاری به اعتبارسنجی رابطه تعمیم داده شده برای زمانبرونزد تعمیم داده شده پرداخته شد.
Keywords
