منظر (Jan 2016)
پا به پای «محمد شهیر» در بهشت، تجربه‌های مرمت در باغ‌های ایرانی- هندی
Abstract
محمد شهیر (1948-2015 م.)، معمار منظر هندی، مرمت و بازسازی باغ‌های تاریخی مختلف در هند و افغانستان را بر عهده داشته است. این مقاله به رویکردها و روش‌های وی در سه پروژۀ بازسازی منظر می‌پردازد : باغ مقبرۀ همایون و محور مرکزی ساندر نرسری در دهلی، و باغ بابر در کابل. شهیر درک عمیقی از باغ ایرانی داشت و اندیشۀ نهفته در باغسازی گورکانی را به‌خوبی می‌شناخت. حفظ اصالت باغ‌های تاریخی نتیجۀ این شناخت و همچنین دقت و توجه شهیر به جزئیات است. درک روح هندسۀ باغ به همان صورتی که وجود داشت و پیروی از آن، اساس کار وی را تشکیل می‌دهد. در این پروژه‌ها، بازسازی جریان آب و احیای طرح کاشت بر اساس شواهد تاریخی و همچنین بهره‌گیری از شیوه‌های محلی، با هدف بازگرداندن باغ به دوران شکوفایی خود انجام‌شده است. درک شهیر از زمینه‌های فرهنگی محلی و طراحی منظر مطابق آن، و سبک خاص او که در عین سادگی، مداخلۀ حداقل و پایبندی به اصالت طرح، قادر بود کارکردهای مدرن را نیز به‌صورت یکپارچه در باغ‌های تاریخی تعبیه کند، این سایت‌ها را به جاذبه‌های مهم گردشگری تبدیل کرده است.
