Edytorial: Horyzonty człowieczeństwa

Abstract

„Współczesny świat cechuje nadzwyczajne tempo wszelakiego i globalnego rozwoju. Ta dynamika dotyczy zarówno sfer makro-, mezo-, jak i mikroświata materialnego i duchowego, życia pojedynczego człowieka, ale także grup społecznych. Przyśpieszenie, a wraz z tym zachodzące zmiany są tak wielkie, że niejeden nie może się w nich odnaleźć. Rodzą się więc fundamentalne pytania, które ciągle musi stawiać sobie każdy człowiek: Dokąd to wszystko zmierza? Jaki jest tego cel? By zbliżyć się do odpowiedzi na nie, trzeba się zastanowić, skąd się to wzięło. A ostatecznie, trzeba pytać o człowieka: skąd się wziął „taki” współczesny człowiek: z jednej strony rozumny, ze swoją niepodważalną i jedyną osobowością oraz godnością, przesiąknięty technicyzacją i komputeryzacją (ze sztuczną inteligencją), zdolny do zdobywania kosmosu i leczenia z jeszcze niedawno nieuleczalnych chorób, bogaty i posiadający coraz to więcej, żyjący coraz to dłużej, z drugiej zaś zamykający się w swoim świecie i w swoim „ego”, zrelatywizowany w moralności, psychice i relacyjności, uzależniony od nieosobowej materii, bezradny wobec głodu i cierpienia, ograniczający dążenie do prawdy tylko według empirycznych faktów i weryfikacji rozumu, co zdaje się eliminować sferę duchowości...